De transplantatie 8
Marieke is er ook op zondag en stimuleert me om te gaan douchen. Zij blijft in de buurt om te assisteren. Het is wel vermoeiend, maar ook heerlijk en als ik weer in bed lig ben ik blij dat ik heb doorgezet. De nieuw aangeschafte onderbroeken kan ik niet aan, omdat ze veel te strak over de buik zitten. Dat had ik kunnen weten! Ik krijg wederom schone pleisters en bel Renze om de oude lorren uit de kast te vissen.
Er komt geleidelijk aan wat meer bezoek. Oma komt op zondag, samen met Cilia en Aldert. Mijn eigen volkje komt natuurlijk regelmatig langs, evenals Julia en Hermina en hun mannen.
Renze en Catrien zijn er iedere dag. Catrien onderhoudt een pendeldienst tussen D3 en D4, meestal hoor ik haar wel aankomen door het snelle geklikklak in de gang.
Op maandag en dinsdag komen er ook wat "externe" mensen langs, maar wel na vooraf telefonisch kontakt met Renze.
Ik krijg een groot boeket bloemen met een kaart erbij. Er staan onbekende namen op, maar uit het verhaal erbij blijkt dat dit komt van een groep tennisvrienden van Jan en Catrien.
Zij vonden het niet meer dan logisch om ook mij een boeket te sturen!
We krijgen allebei elke dag kaarten, heel veel in totaal. Soms krijgen we beiden een kaart van dezelfde afzender en ook heel vaak worden er wederzijds goede wensen geschreven: hoe gaat het met je broer/zus?Jan en ik bellen elkaar nu regelmatig. Op maandagochtend brengt Catrien mij in een rolstoel naar hem toe, we zijn blij elkaar weer te zien. We geven elkaar 3 dikke zoenen, "Bedankt!", zegt hij. Ja, dat is wel goed, als die nier maar goed werkt.
Lees verder
|