De transplantatie 10 Dinsdag belt collega Renate om te vragen hoe het gaat en ze is verrast te horen dat ik woensdag al naar huis mag. Ze zal de collega's informeren over de voorspoedige gang van zaken. Dinsdagavond besluit ik, nadat het bezoek naar huis is gegaan, nog even alleen naar Jan te gaan. Heel rustig lopen, de gang door richting de lift. Even stilstaan en weer verder, met de lift omhoog en ook daar weer kalmpjes aan de gangen door. Ik denk nog maar niet na over een tempootje van 11 km per uur. Dat zal nog wel even duren. Jan ziet er alweer beter uit en alle uitslagen zijn uitstekend. We zitten tot tien uur te kletsen en dan schuifel ik voorzichtig terug naar mijn eigen bed. Slapen wil toch nog niet, dus nog maar even televisie kijken. Een boek lezen wil ook niet, ik kan mijn gedachten er niet bijhouden. Overdag lees ik weleens wat in bladen.