nierdonor.nl voor nierdonoren en hun omgeving

DAGBOEK VAN RUDI WISSINK
na de transplantatie

Terug naar de site

Rudi met zijn No Fear petje

Dinsdag 2 november 2004

Ik ben boos, woedend, bang. Want wat vandaag is gebeurd, mag nooit meer voorkomen. Ik ben het helemaal eens met de uitspraak dat deze brute moord op Theo van Gogh de bijl is aan de wortels van onze vrijheid van meningsuiting en dus van onze democratie.

Tussen al dat geweld zou bijna het bericht ondersneeuwen dat ook Gerrie Kneteman vandaag is overleden op 53-jarige leeftijd. Aan een hartstilstand.

Maandag 1 november 2004
 Wat vreselijk jammer van die mooie Ferrari's Terwijl het hier vannacht heeft gevroren (tsja, wintertijd, hè?), is het er gisteren bij onze plaatselijke Ferrari-dealer net even iets te heet aan toe gegaan: het hele bedrijf ging in vlammen op inclusief sportwagens zoals Ferrari's, Maserati's en Lamborghini's. De schade wordt geschat op miljoenen euro's.
Ook Willem is gek op dit soort auto's. En het zou niet gek zijn, als hij zo'n sportwagentje ter beschikking had: was hij vandaag lekker snel in Groningen. Jammergenoeg wordt het vandaag waarschijnlijk een iets ander wagentje.

Zondag 31 oktober 2004
 De nierpompen van het AZG Ik merk wel dat ik wat selectief gevoeliger ben geworden voor alles wat met nierdonatie e.d. heeft te maken. En ik ben niet de enige. Regelmatig krijg ik van andere donoren kopij toegestuurd. Onderstaande bijvoorbeeld kwam van Lammert Zwanenburg, die onlangs een nier aan zijn zoon afstond. Lammert gaat trouwens morgen voor de nascreening naar Groningen en mag dus weer even een paar uurtjes aan de nierpomp. Lammert succes, en nog bedankt!
Nierdonatie
Een uit Santiago (Argentinië) afkomstige advocate wilde zo graag haar zieke moeder laten behandelen dat ze haar eigen nier te koop aanbood. Er was geen krant die de advertentie wilde plaatsen. De gemeente van Santiago kreeg er lucht van en besloot om de behandeling voor haar moeder te vergoeden. Bovendien kreeg de vrouw een baan aangeboden. Zij is nu zo dankbaar dat ze haar nier gratis aanbiedt. (Bron: spiegeltje/prettignieuws).
Ik denk dat ik dit bericht maar doorplaats in onze rubriek "Nier-en-plezier".
Woensdag 27 oktober 2004
 Discovery Channel
 Met pindakaas???
 Met M&M's?
Ik houd van melk, paprika-chips, Chinees en Indisch eten, maar ook van squash en auto's, om maar een paar dingen te noemen. Ik vraag me af of Jeanne daar ook zo gek op is.
Waarom ik me dat afvraag? Omdat ik afgelopen maandag gekeken heb -tussen het chatten met Niels door- naar Transplantation Memories, een tv-programma op Discovery Channel. Daarin was o.a. een Amerikaanse te zien, die na een (hart-)transplantatie plotseling heel veel zin had in M&M's met pindakaas () en aan vechtsport ging doen. Nadat ze contact had gekregen met familie van de donor, bleek dat die een fanatiek vechtsporter was, die gek was op M&M's met pindakaas!
Ik ga Jeanne er toch eens naar vragen. Als ze maar van mijn Elise afblijft.

Dinsdag 26 oktober 2004
Was ik gisteren toch gewoon even bij Jeanne en Willem op visite met een struikje bij me: natuurlijk even gefeliciteerd, koffie gedronken en foto's gekeken van 30 jaar geleden. Jeetje, als je nu toch ziet hoe iedereen er toen uitzag! Zo'n knappe Jeanne zonder bril en hartstikke slank, maar met sigaretje in de hand. En Willem die voor de trouwdag niet eens naar de kapper was geweest... Prachtig, die foto's.
Maar als je dan hoort dat Jeanne toch weer even naar de huisarts is geweest, dan is dat toch wel een beetje jammer op zo'n dag.

Maandag 25 oktober 2004
 De taart is op, maar het kaarsje blijft gewoon branden, hoe hard je ook blaast. Hey Joyce en Niels, lees ik dat nou goed? Stoppen jullie met jullie logs? Hebben we al die tijd met jullie mee kunnen kijken en leven, en dan eindigt dat allemaal na een jaar? Jammer. Maar het is een fijn gevoel een beetje familie van jullie te zijn geworden.
Jullie taart met dat kaarsje vind ik wel symbolisch voor vandaag: de taart is voor Jeanne en Willem, die vandaag 30 jaar getrouwd zijn. Het kaarsje mag dan het kaarsje zijn, dat jullie voor Jeanne in Barcelona hebben gebrand.
Bedankt!

Zaterdag 23 oktober 2004
 Dr. S. Hofker, transplantatiechirurg AZG Kreeg ik toch gisteren een mailtje van dr. Hofker. Hij complimenteerde mij met het verhaal dat ik van Jan en Marian Hoekstra op de site had geplaatst. Hij schrijft: "Ik heb het hele verslag gelezen en vind het verhaal op de site erg leuk. Met name de emoties rond de gebeurtenis komen goed naar voren en om dat te lezen van ervaringsdeskundigen is boeiend en aangrijpend. De beheerder van de site kan beslist trots zijn met deze verdere uitbreiding en hem wil ik er eveneens mee complimenteren."
Moest ik vanmorgen toch alweer een huisdier begraven: ons konijn Mickey is ook overleden. Best wel jammer en ik zal hem missen. Ik hoef hem nu alleen niet meer elke morgen door weer en wind te voeren.
Tenslotte ben ik vandaag natuurlijk gewoon jarig. Dus mag de vlag uit! En er komt natuurlijk het nodige bezoek. Gezellig toch?

Vrijdag 22 oktober 2004
 Lekkerkerker always on the road? Ja, gaan we een dagje naar Vleuten, naar de familie Lekkerkerker, en denk je dat dat een vrij unieke naam is. Dus niet. Onderweg reden we een busje voorbij, staat er op dat ding Lekkerkerker Utrecht - Wijk bij Duurstede - Amersfoort. Zo uniek is die naam dus nou ook weer niet. Maar wel toevallig toch? De bestuurder van de bus waar dit opstond, haalde ons naderhand in en noteerde de hele tekst die op onze auto staat. Zou hij nog bellen?
 Djim en Ratteplan Jawel, dit zijn Djim en Ratteplan, onze kersverse huisdieren. Dinsdag is helaas P!nk overleden, het lieve hamstertje van Lisa. Dus kwamen er twee ratjes voor in de plaats. Het zijn zusjes en ze verschillen 8 dagen in leeftijd. Ze moeten nog een beetje wennen, maar ze waren vannacht al zo goed gewend, dat ze een gat in hun hok hebben geknaagd waardoor Ratteplan is ontsnapt. Uiteindelijk vond Lisa haar weer onder een kast, waar ze zich heerlijk had geïnstalleerd met zes hondenkoekjes!

Donderdag 21 oktober 2004
 Joyce en Niels Een bijzondere dag vandaag? Ja, vind ik wel. Voor Niels Moseley is het een jaar geleden dat hij zijn donornier kreeg. Na een wat moeizame start lijkt de nier zich steeds beter bij hem thuis te voelen, zodat er echt wat te vieren valt bij Joyce en Niels. Hoera en proficiat! Dat jullie er nog maar lang plezier van mogen hebben. Zijn gastenboek is hier.
En natuurlijk vieren we ook een beetje dat Jeanne vrijdag weer naar huis mag.

Woensdag 20 oktober 2004
Gisteren is Jeannes nefrostomie vervangen, maar dat ging niet helemaal soepeltjes. Resultaat was dat er een geheel nieuwe nefrostomie in de nier moest worden geplaatst en dat Jeanne dat toch wel even gevoeld heeft, want er moest twee keer geprikt worden. Daarom heeft ze gisteren maar een ligdag ingelast. Dat pakte goed uit, want vanmorgen voelde ze zich weer een heel stuk beter.
Verder heeft Jeanne sinds zondag permanent bezoek: het bed naast haar wordt bezet door een mevrouw die in augustus een niertransplantatie heeft ondergaan. Die kende onze site ook al. De dames kunnen prima met elkaar overweg en kletsen er heel wat af.
En het gastenboek van Jan Hoekstra en Marian Van de Leij-Hoekstra is ook af. Dus als u daar nog even wilt kijken? Kunt u meteen hun verhaal lezen.

Dinsdag 19 oktober 2004
 Ons huis in de herfst In deze herfstvakantie ligt Jeanne in het AZG (met uitzicht op een Martinitoren in de mist), terwijl wij hier vanuit ons huis genieten van de kleurende bladeren van al die dikke eiken. Wel een beetje gemeen, hè?
Maar hier kunt u live zien hoe de Martinitoren erbij staat. De foto wordt elke 25 seconden ververst.
 Dit is mijn ex Nog even over die fantastische creat-waarde van 94 bij Jeanne: bij mij is die 149. Hoe lager die waarde is, hoe beter. Dus die ex van mij doet het echt beregoed.
Door de vader van Lysanne werd ik nog even gewezen op de misstanden in Nepal en India. Hoewel het ook daar is verboden nieren te verkopen, meldde De Telegraaf zondag wel even anders. Lees maar.

Maandag 18 oktober 2004
 Lisa (zonder mosselen), pa Wienk en ma Wienk
 Een creatinine-waarde van 94 voor Jeannes nier! Nog nooit vertoond!
Het is weer een goed mosseljaar, dus werd er bij ons een mosselmaaltje klaargemaakt. En omdat onze kinderen daar toch niet zo gek op zijn, hebben we pa en ma Wienk gevraagd. Het was weer lekker en reuze gezellig.
Gisteravond kreeg ik het plotseling in de rug toen ik een schaaltje boven uit een keukenkastje wilde pakken. Op advies van onze telefonisch hulpdienst in Groningen (STIJN en Jeanne) hebben warme kersenpitten en een hete douche er inmiddels voor gezorgd dat ik in elk geval weer achter dit apparaat kan zitten.
Het mooiste nieuws kreeg ik gisteren tijdens dat advies: de nier van Jeanne gaat als een tierelier. Haar creat is het laagst ooit: 94!!

Zondag 17 oktober 2004
 Het verhaal van Jan en Marian staat nu hier op de site Kom ik gisteren net even uit de stad teruglopen, wordt er driftig gezwaaid vanuit een appartement. Blijken het Geert en Gerrit te zijn, goede vrienden van Jeanne en Willem. Ze waren al op de hoogte via het laatste nieuws op de site. Die vervult dus nog steeds de rol van nieuwszender voor alle familie, kennissen en vrienden! En ik kreeg ook de Wisselwerking weer thuis, het blad van de NVN. Deze keer geheel gewijd aan levende-donor-transplantaties. Met een heleboel bijzondere verhalen.
Ook op deze site staat inmiddels een verhaal: van Marian die een nier afstond aan haar broer. Lees maar!
 De site van Lysanne Koops En toevallig kreeg ik ook net de link naar de site van een vriendin van onze oudste dochter: Lysanne Koops. Haar ouders zitten in de screening voor een transplantatie. Gewoon kijken!

Zaterdag 16 oktober 2004
 De Martinitoren om 17.40 uur
 De Martinitoren een half uurtje later
Gisteren ben ik dus weer met Willem naar Groningen geweest. Het gaat eigenlijk best weer goed met Jeanne. Ze ligt natuurlijk aan een infuus vol antibiotica, maar lacht weer volop. Dat ze haar er toch weer zo snel bovenop krijgen daar in Groningen.
Verder is het net of je thuiskomt als je daar 'smiddags afdeling D4VA oploopt. STIJN en Germa beginnen net aan hun dienst en komen meteen even langs en kletsen even lekker bij.
We hopen/denken dat ze de boel daar weer snel onder controle zullen hebben, zodat dinsdag de nefrostomie kan worden verwisseld.
Jeanne kijkt weer uit op onze grote vriend: de Martinitoren. Prachtig uitzicht toch zo?

Vrijdag 15 oktober 2004
 Benny en Abraham... Het was een hartstikke leuk feestje gisteravond, en mijn optreden als ervaren Abraham was zeer geslaagd. Mooi toch?
Het was wel een beetje dubbel gisteravond: vlak voordat we naar het Abrahamsfeestje vertrokken heb ik Willem nog even gebeld hoe het daar ging. Toen leek het allemaal nog wel aardig goed. Toch bleef er iets knagen... Kortom: het was toch wel een beetje een verrassing dat Jeanne mij vanmorgen belde vanuit Groningen: "Nou, wat denk je?". "Shit, is het weer zo laat?". "Ja."

Donderdag 14 oktober 2004
 Zoekplaatje: waar staat de echte Abraham? (vierde van links) Wat dit allemaal is?
Gisteravond hebben Elise en Robert even een Abraham bij onze zwager Benny in de voortuin gezet! Hij is namelijk vandaag 50 geworden, en dus kreeg hij gisteren een Abraham. Logisch toch? Vanavond hebben we daar nog een leuk feestje van.
 Benny, hier nog geen 50 jaar

Woensdag 13 oktober 2004
 Opbrengst € 23.829,=! Gisteren stond dit berichtje in onze krant. Als je er vanuit gaat dat Nederland 16 miljoen inwoners heeft, en Hengelo met zijn 80.000 inwoners € 23.829,= bij elkaar sprokkelt, dan zou in heel Nederland € 4.765.800,= opgehaald zijn! Dat zou mooi zijn toch?

Dinsdag 12 oktober 2004
Anja Timmer, lid van de Tweede Kamer voor de PvdA Even voorstellen: dit is Anja Timmer. Zij komt uit Hengelo, is Tweede Kamerlid voor de PvdA, en zij heeft eind augustus Kamervragen ingediend over die nieren die te koop werden aangeboden via ons gastenboek. Vandaag kreeg ik een mailtje van haar. Zij vertelde dat de Wet op de Orgaandonatie (WOD) eind november wordt behandeld in de Tweede Kamer en dat een collega van haar, mevrouw Godelieve van Heteren dan woordvoerder is.
Misschien moeten we dan maar eens met zijn allen op de publieke tribune gaan zitten?
Zodra ik de definitieve datum van het debat weet, hoort u het! Mocht u zelf willen kijken wanneer het is, kijk dan even in de agenda van de Tweede Kamer.

Dinsdag 5 oktober 2004
Soms hoor ik toch wel leuke dingen bij collega-donoren. En vandaag was er zo een: Lammert Zwanenburg heeft op 7 september een nier afgestaan aan zijn zoon Chris. Een ware successtory! Beide heren zitten alweer op de (race-?)fiets en het gaat hun bijzonder goed. Heerlijk toch?
Ik kreeg nog wel weer even van Lammert een paar tips door voor toekomstige donoren, dus die verwerk ik weer in mijn lijstje.

Zondag 3 oktober 2004
 Eten bij Marlyn: gezellig! Af en toe gaan pa en moe, lekker naar hun dochter toe.
Ze eten dan hun buikje rond, en wachten tot het toetje komt.
En is het toetje niet ontdooid, dan wordt het in de magnetron gegooid,
en krijgen zowel pa als moe, toch nog hun dessertje toe!
Marlyn en Marieke, bedankt!

Maandag 24 september 2004
 Zaterdag 25 september wéér in de krant Tsja, als je even niet oplet, sta je dus weer in de krant: zaterdag stond er weer een stukje in dat Justitie toch met een onderzoek bezig is of er sprake is van strafbare feiten (lees handel in nieren). Nou ja, toen ik aangifte wilde doen, kon ik dat niet omdat er geen sprake was van strafbare feiten. Ik wacht wel af. Maar begrijpen doe ik het niet meer allemaal.

's Middags kwam Jeanne weer thuis van vakantie met Leen en Willem. Nu zit ze weer lekker in de buurt, maar ik ben er nog niet geweest want ik voel me een beetje grieperig. En daarmee moet je oppassen bij haar. Maar: we belluh! Alluh daguh.

En ik had zaterdag natuurlijk de reünie van de 25-jarige ISK, de school waar ik voor de zomervakantie een paar maand heb lesgegeven. Leuk hoor om al die collega's weer terug te zien, en ook nog een paar leerlingen.  Reünie van het 25-jarige ISK

Daarna verjaardag van buurmeisje en buurvrouw. Die werd echter overschaduwd door het overlijden van een zeer aktief lid van de Zweefvliegclub waar mijn buurman voorzitter is. Diens sportvliegtuig crashte vrijdagavond in de buurt van Nordhorn door onbekende oorzaak, waarbij ook twee inzittenden verongelukten.

 Zondagmorgen 7.45 uur vissen. Fotootje hè? Zondag verliep heel anders: om 7.45 uur al zaten John en ik in Geesteren met de ondernemersvereniging Roershoek-Slangenbeek te vissen op forel (samen 7 gevangen!) en hadden we 'smiddags verjaardag van Rob Wienk. De gevangen forellen heb ik daarna lekker in de oven klaargemaakt met kruidenboter, uien en boursin. Pa en Ma Wienk hebben ons geholpen met opeten. Lekker hoor.  Onze vangst in 4 uurtjes vissen

Vrijdag 24 september 2004
 Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Toevallig keek ik gisteravond nog even op de site van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Zie ik daar tot mijn grote verbazing dat meneer Hoogervorst toch nog gauw heeft geantwoord op de gestelde Kamervragen. Weliswaar een paar dagen te laat, maar de verzachtende omstandigheden van Prinsjesdag en een zieke premier zijn -wat mij betreft- van toepassing.
De antwoorden zijn op de site van VWS te lezen in een afzonderlijk pdf-document, of gewoon hier op deze site.

Donderdag 23 september 2004
 Hoog bezoek: Prins Willem-Alexander bij Grolsch  Hoog bezoek op onze site: Tweede Kamer der Staten-Generaal  Niet op bezoek: Minister Hoogervorst en staatssecretaris Ross-van Dorp
Hoog bezoek ontvingen we gisteren in Twente: prins Willem-Alexander vereerde o.a. Hengelo met een werkbezoek. Tegelijkertijd konden we gisteren hoog bezoek op onze site verwelkomen: de Tweede Kamer der Staten-Generaal is langs geweest. Het zal allemaal wel te maken hebben met die Kamervragen. Volgens mij zijn ze trouwens al eens eerder op visite geweest, en ook Joyce van Niels had ze al eens gesignaleerd op hun site.
Ook de academische ziekenhuizen zijn hier regelmatig te gast: naast het Academisch Ziekenhuis Groningen, zien we hier nu ook Leiden, terwijl ik ook Utrecht en Maastricht al eens heb gezien.
Maar de grote afwezige is tot nu toe het Ministerie van Volksgezondheid (en Welzijn en Sport). Terwijl die toch af en toe wel iets wil zeggen over orgaandonatie.
Eigenlijk lijk ik nogal op al die mensen: op 21 januari ga ik op bezoek bij Grolsch, op onze site kom ik regelmatig, en bij het ministerie van VWS ben ik ook nog nooit geweest!

Woensdag 22 september 2004
Eigenlijk hadden de ministers Donner en Hoogervorst eergisteren de Kamervragen beantwoord moeten hebben, die gesteld zijn i.v.m. het te koop aanbieden van nieren op deze site. Nou ja, misschien gooien Prinsjesdag en de ziekenhuisopname van Balkenende roet in het eten?
De officiële procedure in de Tweede Kamer luidt als volgt:
    "De vragen worden in het algemeen binnen drie weken beantwoord, maar daar kan van worden afgeweken. Ziet de regering geen kans binnen drie weken haar antwoord in te zenden, dan pleegt zij een brief te schrijven, waarin dit onder opgave van redenen wordt medegedeeld. Indien de vragen niet binnen zes weken zijn beantwoord, kunnen ze aan het begin van het eerstvolgende mondelinge vragenuur worden gesteld. De vragensteller kan toestaan dat hiervan wordt afgeweken."
We zullen blijkbaar dus nog even geduld moeten hebben. Het zal wel moeilijk zijn.

Zondag 19 september 2004
 De gekantelde vrachtwagen
 De Lekkerkerkjes en de Wissinkjes
Je zult het net zien: als je iets niet nodig hebt, krijg je het. Gisterochtend hoorden we een raar schurend geluid dat van de autobaan kwam. Na de sirenes hoorden we op het nieuws dat er een vrachtwagen met bijtende en brandbare stoffen was gekanteld, zo'n 250 meter achter ons huis. Een enorme chaos was het gevolg, want het doorgaande verkeer, dat al twee jaar wordt geteisterd door complete renovaties van het Hengelose centrum-wegdek, moest zich daarna een weg zoeken door allerlei woonwijken. Ondertussen zouden we bezoek krijgen van de Lekkerkerkjes uit Vleuten. Ze hebben geheel ongewenst, heel Hengelo verkend dankzij TomTom en ondanks alle wegomleggingen en wegafsluitingen uiteindelijk toch ons huis weten te vinden. Waarna het alsnog heel gezellig werd.

Vrijdag 17 september 2004
 Overzicht bezoekers nierdonor.nl
 Bezoek van het ministerie van Justitie
Zoals wellicht bekend zijn er op 31 augustus kamervragen gesteld aan de ministers van Justitie en Volksgezondheid over "het tekoop aanbieden van nieren via internet" n.a.v. een artikel in het Parool. Hoewel de ministers binnen 3 weken moeten antwoorden, heb ik daarvan nog niets gezien. Wat ik wel zie, is dat we af en toe bijzonder bezoek op de site ontvangen. Zo is deze week het Ministerie van Justitie op bezoek geweest, en twee weken geleden al de Tweede Kamer der Staten Generaal. Zouden die ministers dan toch eerst met eigen ogen willen zien welke rare boodschappen er hier in ons gastenboek verschijnen?
Als het goed is, komen de antwoorden volgende week. Ik ben benieuwd.

Dinsdag 14 september 2004
 In den beginne was er niets  Bijbouw buren klaar  Etentje met buren
Alsof we zaterdag nog niet genoeg buiten de deur gegeten hadden, waren we zondag opnieuw uitgenodigd voor een etentje. Deze keer door de buren, die ons op die manier wilden compenseren voor de overlast, die wij hadden gehad tijdens de bouw van hun werkkamer. Die is dus precies op de scheiding van hun en onze kavel gebouwd. Hoewel het eten (we hebben gewokt) heerlijk was, en zeker voor herhaling vatbaar, vonden we de overlast dusdanig dat we eigenlijk niet van overlast konden spreken. Maar ja, dat hebben we hun natuurlijk niet verteld!

Zondag 12 september 2004
 Jeanne was weer helemaal Jeanne tijdens het eten Heerlijk toch? Willem Jansen, Lammert Zwanenberg, en nu ook Jeanne weer uit het ziekenhuis!
We kwamen zaterdag bijna tegelijkertijd aan bij hun vakantiebungalow. Zij uit Groningen, en wij uit Hengelo. Het zonnetje scheen, dus de dag kon niet meer kapot. We hebben 'smiddags heerlijk gegeten met zijn allen. Zo mag van mij elk weekend wel beginnen.

Vrijdag 10 september 2004
E-MAIL
E-MAILAKTIE: DOE MEE! E-MAILAKTIE: DOE MEE!
AKTIE
De Nierstichting is een e-mailactie gestart om ons Kabinet erop te wijzen dat het huidige systeem van donorregistratie absoluut niet voldoet. Binnenkort zal de regering haar definitieve standpunt bepalen over de Wet op de orgaandonatie (WOD) en om het Manifest meer kracht bij te zetten wordt u gevraagd een e-mail te sturen. Doen! De e-mails worden half oktober aan het Kabinet aangeboden.
En welkom thuis aan Lammert Zwanenburg, die afgelopen dinsdag (!) een nier afstond aan zijn zoon Chris, én aan Willem Jansen die op 24 augustus een nier ontving van zijn vrouw Jeannette.

Donderdag 9 september 2004
 Op naar de volgende jaren. Jeanne - Leen - Wim Vandaag is het precies een jaar geleden dat onze transplantatie plaatsvond in Groningen. Dus is het eigenlijk wel een beetje feest. Dat vonden ook Jeanne, Leen en Willem. Want toen ik vanmorgen thuis kwam, stond er een mooie doos gebak op onze tuintafel. Die hadden we natuurlijk het liefst opgemaakt samen met hun, maar dat gaat helaas even niet. Dus heb ik inmiddels vandaag al vier (!) gebakjes op: 1 van Jeanne, 1 van Leen, 1 van Wim en 1 van onze jarige buurjongen. En heb ik Jeanne en Wim even hartelijk bedankt. Zaterdag gaan Elise en ik naar Groningen op bezoek. Zolang kun je toch geen gebak bewaren?

Dinsdag 7 september 2004
 Vandaag 52 weken geleden...
 One year after...
Vandaag kijk ik even een jaartje terug. Een jaartje, want eigenlijk is het donderdag pas 1 jaar geleden dat onze transplantatie plaatsvond. Het was een jaartje vol hektiek, die nog niet is afgelopen, en wel 8 ziekenhuisopnames voor Jeanne. En dan zal ze nu toch echt eerst van alle virussen en infecties moeten zijn ontdaan voordat er nog een kijkoperatie plaatsvindt. Kijkoperatie? Ja, kijkoperatie, die cystoscopie die ze eigenlijk vorige week maandag had moeten ondergaan om die problemen van de afvoer van de urine op te lossen.
Kortom: het jaar is bijna voorbij, maar we zijn nog steeds niet waar we wezen willen!

Maandag 6 september 2004
En wéér kunnen we mensen veel succes toewensen bij hun transplantatie morgen in het AZG: vader en zoon Zwanenburg uit Eibergen. Vader Lammert staat een nier af aan zijn zoon Chris. Zondag verscheen er een bericht van hun in ons gastenboek, waarna ik nog gauw even een mailtje heb gestuurd naar de donor. En ik zag dat hij die vanmorgen om goed 04.30 uur nog gauw heeft gelezen en geprint. Beide heren zijn trouwens ook nog even bij Jeanne op bezoek geweest. Leuk!
Heren (en iedereen om jullie heen), sterkte morgen.

Zondag 5 september 2004
 Achter het stuur van de Jaguar S-type,
 mijn transplantatietaxi. Gisteren mocht ik weer even een mooi stukje sturen in de auto van Hennie en Hanny. Het is de Jaguar S-type, waarmee de heer des Nijenhuizes mij vorig jaar na de transplantatie ophaalde uit Groningen. Maar waarin ik toen noodgedwongen meer lag dan zat. Des te leuker is het dan, dat ik af en toe de gelegenheid krijg weer te rijden in deze Engelse limousine. Waarbij heer Nijenhuis ook stiekum de S-(port)stand inschakelt...
Die morgen had Jeanne mij al gebeld dat ze zich een stuk beter voelde.
Ach, en dan zit je een stuk lekkerder in zo'n "transplantatie-taxi".

Vrijdag 3 september 2004
Gisteren ben ik bij Jeanne op bezoek geweest. Na een paar goede dagen, ging het gisteren toch weer minder: ze wist niet goed hoe ze moest liggen of zitten.
Tussendoor krijgt ze ook bezoek van mensen die we vanuit het verleden kennen, zoals Regien Meijer, de transplantatiecoördinator. Regien heeft zich inmiddels een ander kapsel aangemeten, dus helemaal herkenbaar van de foto is ze niet. Ook onze transplantatiechirurg is langs geweest: dokter Hofker, in mijn ogen nog steeds een prachtkerel. Hij doet onderzoek naar zijn Groninger Wisselsnede bij nierdonoren. Het hoe en wat weet ik niet precies, dat moet ik nog nalezen.
En net toen ik afdeling D4VA opkwam, heb ik ook nog een heel prettig gesprek gehad met Dr. Homan van de Heide. Hij herkende me -ondanks mijn kapselmetamorfose- meteen, en begon direct over al die publiciteit die er rondom deze site is ontstaan. Verder heeft hij mij heel veel wijzer gemaakt. Dank u wel nog, dokter.

Woensdag 1 september 2004
METRO, de krant in o.m. de trein
De Twentsche Courant Tubantia
Nóg meer publiciteit: gisteren lag ik in alle treinen van de NS omdat de METRO aandacht besteedde aan de Kamervragen van gisteren.
Tubantia, ons lijfblad, kon natuurlijk niet achterblijven en publiceerde daar vandaag een artikeltje over.

Dinsdag 31 augustus 2004
 Minister Donner van Justitie

 Minister Hoogervorst van VWS
De publiciteit rond de aanbiedingen van nieren in ons gastenboek is nog niet voorbij. Gisteren ben ik nog weer benaderd door journalisten en: er zijn gisteren Kamervragen over gesteld aan de ministers van Justitie (Donner) en Volksgezondheid, Welzijn en Sport (Hoogervorst). De volgende vragen zijn gesteld door de Kamerleden Timmer en Wolfsen (PvdA):
  1. Kent u het artikel "Nieren te koop via het web"?
  2. Bent u, met ons, van mening dat een dergelijk actie tegen alle ethische normen ingaat, ook al stelt men dat de aanbieding belangeloos is? Of bent u van mening dat een dergelijke actie toegestaan moet worden om het tekort aan nierdonoren te bestrijden?
  3. Waarom is hier geen sprake van (op z'n minst) een vermoeden van een misdrijf?
  4. Wordt de handelwijze van deze aanbieders anderszins onderzocht en/of aangepakt?
Het artikel waarnaar werd verwezen is het artikel in Het Parool. En als u de vragen zelf wilt zien: de link naar de stukken.
Verder wil ik nog even wijzen op een nieuw aanbod in ons gastenboek: Bas de Groot biedt een nier aan om een ander daarmee gelukkig te maken.
Hulde aan Bas. Zo kan het dus ook!
Maandag 30 augustus 2004
 7.500 man fietst € 418.000 bij elkaar! De Ride for the Roses heeft gisteren € 418.000,= opgebracht, een recordbedrag. Toch prachtig dat Leen daar ook aan mee heeft gedaan. Al ging het dan niet helemaal super: vlak voor de start kwam de regen met bakken naar beneden en aan het eind kreeg hij last van zijn bovenbenen. Maar hij was allang blij dat hij niet lek gereden heeft o.i.d.
Feit blijft: goed gedaan, Leen.

Zondag 29 augustus 2004
 Leen reed de Ride for the Roses De handjes van Leen Besselink kunnen nog veel meer dan toetsenborden vasthouden en schudden. Vandaag namelijk heeft Leen, jawel onze supersysteem- en sitebeheerder, de Ride for the Roses gefietst. En nog wel meteen de langste afstand: 100 km. Ride for the Roses is een fietstocht over een afstand van 25, 50 of 100 km. waarvan de opbrengst geheel ten goede komt aan het Koningin Wilhelmina Fonds. En voor het eerst is deze Ride gestart vanuit Oldenzaal, om de hoek dus.
Ik ben dus even wezen kijken, samen met Elise en mijn moeder. We waren precies op tijd om de grote groep fietsers, die de 100 km. hadden gedaan, binnen te zien komen. Onder de fietsers o.a. Hennie Kuiper, Peter Post en staatssecretaris SZW Van Hoof. En natuurlijk Leen Besselink. Verder kwam ik ook de naam van Ben Vrielink tegen. Ben is mijn notaris en een goede vriend.
Fantastisch wat al die 7.000 mensen bij elkaar brachten aan opbrengsten!

Zaterdag 28 augustus 2004
Stond ik toch vanmorgen in de Weekendkrant. Met foto en al. De foto was geleend van Reinier van Willigen van De Telegraaf en het artikel bevatte eigenlijk geen nieuws. Maar goed, er wordt wel weer aandacht besteed aan het tekort aan donornieren. En dat is het belangrijkst.
Jeannette Janssen is weer naar huis, nadat zij afgelopen dinsdag aan haar man Willem een nier heeft afgestaan. Jeannette is even bij Jeanne langs geweest om een spiegel (?) te lenen, net toen ik met Jeanne aan het bellen was. Jeannette: ziek nog even lekker uit van die Groninger Wisselsnede.
Ook van Jeannette en Willem begreep ik dat ze liever een beetje dichter bij elkaar hadden gelegen i.p.v. op twee verschillende afdelingen. Gemiste kans van het AZG, waarmee ik dacht in gesprek te zijn over dit soort zaken. Maar waarop -helaas- van hun kant niet meer wordt gereageerd.

Vrijdag 27 augustus 2004
 Ir. N.A. Moseley en zijn Joyce Ik vond het een bijzondere gebeurtenis: het afstuderen van Niels gistermiddag. Wie had dat gedacht vorig jaar om deze tijd? Daar ben ik dus heen gegaan, want de UT is dichtbij en ik was in de buurt. Van Niels Moseley werd hij zomaar Ir. N.A. Moseley! Niels jongen, van harte proficiat. En wanneer ga je nu promoveren?
 Elise, eerlijk verdiend! De medaille is voor Elise en mij. We hebben gisteren 10 baantjes in het buitenbad (!) van het Twentebad getrokken en daarmee de zwemvierdaagse voltooid. Dus kregen we een medaille. Jammer dat er geen koffie voor ons klaarstond na de tijd. Want koud was het wel, zo aan het eind van de middag.

Donderdag 26 augustus 2004
 Leen 26 jaar 
 gefeliciteerd! Meestal zit aan deze hand een toetsenbord vast. Leen is onze supersysteembeheerder en hij is vandaag 26 jaar geworden! Leen, van harte gefeliciteerd, jongen. Vandaag zal hij zijn handen wel nodig hebben om felicitaties in ontvangst te nemen.
En vanmiddag studeert natuurlijk Niels Moseley af in Enschede. Niels is de man in wiens bed Jeanne nu ligt.
Oh ja, ik was vergeten te zeggen dat ik gisteren ook nog even bij Jeannette en Willem Jansen ben geweest. Hun transplantatie is goed gelukt.

Woensdag 25 augustus 2004, 22.00 uur
 Lisa's kaart aan de wand
Naarmate we vandaag langer bij Jeanne waren, daalde haar koorts. Jammer dat we weg moesten. Jeanne werd ook wat spraakzamer en we hebben lekker met z'n drieën zitten flauwekullen.
Ik had een bos bloemen voor Jeanne meegebracht en een prachtige kaart van Lisa, die ze zelf had gemaakt.
Van verpleegkundige Britt begreep ik nog dat haar collega Elisabeth naar een andere afdeling gaat. Elisabeth ken ik van mijn screeningsweek vorig jaar. Zij zat toen in de nachtdienst. Ik kon goed met haar opschieten, en Jeanne ook. Elisabeth, heel erg bedankt voor al je hulp en goede zorgen en veel succes op de afdeling hartbewaking.

Woensdag 25 augustus 2004
 Nationale Zwemvierdaagse.
 We doen weer mee.
Elise en ik doen weer mee met de Nationale Zwemvierdaagse. Eigenlijk hadden we graag dat dat onze tweeling ook zou motiveren, maar die opzet is niet geslaagd. Jammergenoeg kunnen we niet elke keer samen zwemmen, maar gisteren kon dat mooi wel. Hoewel het aan het eind van de middag toch wel wat kil was, hebben we onze baantjes in het buitenbad getrokken. Zowel Elise als ik hebben daar alles lekker van ons af gezwommen, en als het allemaal een beetje meezit, kunnen we morgen onze gouden medailles ophalen.
Vanmiddag ga ik met Wim nog weer mee naar Groningen.

Dinsdag 24 augustus 2004
Vandaag is geen plezierige dag. Ik heb namelijk een begrafenis. Van iemand van 38 jaar. Veel te jong om dood te gaan. Gisteravond zijn Elise en ik al naar de avondwake geweest, vandaag dus begrafenis.
Verder wens ik Willem en Jeannette Jansen uit Zwolle vandaag heel veel succes en sterkte: Jeannette staat een nier af aan haar Willem in het AZG!
Dat heeft iets extra bijzonders, vooral omdat hun namen zoveel lijken op die van Willem en Jeanne.

Maandag 23 augustus 2004
 In de auto bij Wim is altijd gezellig.

 Leen en Wim bij Jeanne
In de auto bij Wim is altijd gezellig. We praten even bij over hoe het met Jeanne is, wat we denken dat er aan de hand is en filosoferen af en toe een eind weg. Natuurlijk hebben we het ook over alle publiciteit van de afgelopen dagen. Wim vindt dat alleen maar goed. Er moet nog veel meer "met de pispot gerammeld worden" volgens hem, en er komt een dag dat de ziektekostenverzekeringen een financiële afweging gaan maken tussen transplantatie met een gekochte nier enerzijds en dialyse anderzijds.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Al realiseer ik me terdege dat wij natuurlijk op geen enkele manier objectief zijn: we kennen zo langzamerhand de situatie van nierpatiënten, en willen hun situatie graag verbeteren. En liefst zo snel mogelijk.
Leen (de zoon van Jeanne en Wim) was vandaag ook mee. Leen is onze supersysteembeheerder van de site en zorgt er op de achtergrond voor dat alles loopt zoals het lopen moet. Leen is geen fan van Windows en de firma Microsoft, maar weet toch de boel goed aan de gang te houden, ondanks de rare fratsen die ik soms met de site uithaal. Leen, bedankt daarvoor!

Zondag 22 augustus 2004
Ik ben gisteren op tijd naar bed gegaan, en heb daarom toen de reactie gemist van Puck, de (begrijp ik nu) mevrouw met drie nieren die een nier aanbood in het gastenboek van deze site. Dus kreeg ik vanmorgen pas dit mailtje onder ogen.
Omdat ik vind dat na haar openlijke aanbod van een nier ook haar huidige reactie gepubliceerd moet worden, heb ik die ook hier op de site gezet.  Lees haar reactie >>
Het is af en toe een beetje vreemd te moeten constateren dat ik behoorlijk in het nieuws ben. Overal is het ook het onderwerp van de dag. De discussie is in elk geval behoorlijk losgebarsten, en ik denk dat dat heel goed is.
Verder denk ik dat er ook wettelijk ruimte moet komen voor de mogelijkheid dat mensen zich kunnen laten registreren als donor, zonder dat zij een nierpatiënt/ontvanger voor ogen hebben. Dat zou betekenen dat het nu gehanteerde criterium van relatie tussen donor en ontvanger moet worden losgelaten.
Maar goed, ik ga vanmiddag maar eerst eens met Wim naar Jeanne. Kijken hoe het daar gaat.
Zaterdag 21 augustus 2004
Jeanne weer in Groningen. Nou, dat had ik liever zelf al een paar dagen eerder gewenst. Toen Willem belde dat ze naar het AZG ging, ben ik nog maar gauw even langs gegaan. Kon helaas mijn tranen niet bedwingen, dus heb aan haar bed een potje zitten janken. Ach, zei Jeanne, dat heb ik ook al gehad...
Ondertussen hoop ik dat het allemaal weer snel de goede kant mag opgaan.
Ik ben wel gisteravond even lekker wezen squashen met Robert. Hoewel we peentjes hebben gezweet, hebben we ons ook lekker kunnen uitleven. Eén game gewonnen met 9-8, vanuit een achterstand van 2-8. Snap je?
Vrijdag 20 augustus 2004
We komen weer in iets rustiger vaarwater. Natuurlijk: er bellen nog steeds journalisten en er komen nog steeds veel mailtjes binnen, maar het is allemaal wat beter te overzien. En er zal denk ik in de nabije toekomst nog wel het een en ander te horen of zien zijn in de media. Dat laat ik natuurlijk vanzelfspekend even weten.
Wat ik veel belangrijker vindt: gisteravond is er telefonisch overleg geweest met het AZG en is weer een dokter langs geweest bij Jeanne. Ze gaf over, en kon dus ook geen medicijnen binnenhouden. Ze heeft nu zetpillen gekregen om de pijn te bestrijden en vandaag wordt wéér met het AZG in Groningen overlegd wat te doen.
Haar (en dat van haar zoon Leen) verjaardagsfeestje morgenavond gaat in elk geval niet door.
En als ik dokter was, wist ik het wel: pijnstillers per infuus en onmiddellijke opname in Groningen.
Donderdag 19 augustus 2004
Nou, nou; poe, poe; zo, zo; hè, hè. Sjongejonge.
Het was me het dagje wel gisteren: bijna de hele nationale pers belde of mailde over de "advertenties" op onze site. Van bijna elke nieuwsredactie heb ik wel een reactie gehad. Verder zijn er radio- en tv-opnames gemaakt bij RTV Oost, die de beelden landelijk heeft aangeboden. Ik was rechtstreeks in radio-uitzendingen en heb ik weet niet hoeveel mail ontvangen. Ook vanuit België ben ik door journalisten benaderd.
Jammergenoeg lag het gastenboek er even uit, zodat er tijdelijk geen nieuwe boodschappen in konden worden geschreven. Dat is inmiddels verholpen.
Het tv-programma Nova wil uitgebreid aandacht besteden aan het onderwerp en zal waarschijnlijk over een paar weken een uitzending over nierdonaties verzorgen.
Ondanks alles heb ik gisteren gewoon gehaktballen gemaakt en gekookt. En gisteravond gewoon vergaderd met het KJB en daarna gezellig bij Joke en Jeroen Brok op visite geweest. Heerlijk!
Ondertussen maak ik me zorgen over Jeanne: uiteindelijk heeft ze gisteren toch pijnstilers -waar ze weer lekker misselijk van werd- gekregen en heeft ze in elk geval wat kunnen slapen. Wim zal met haar bekijken wat ze gaan doen: naar Groningen of de toestand nog even aanzien.
Woensdag 18 augustus 2004
GOEIEMORGEN! Luid en duidelijk staat het vandaag in de krant: Nieren te koop via site Hengeloër. Als openingsartikel nog wel. Dat had ik niet verwacht. Natuurlijk wist ik dat het vandaag in de krant zou komen, maar zo?
Goed, het zij zo. De betreffende advertenties staan in het gastenboek, op 9 juni staat de "advertentie" van de man uit Assen, op 20 juni van de man uit Hoofddorp. Overigens heeft het aanbod van de Assenaar een paar dagen later ook op een Belgische site gestaan, maar is daarvan onmiddellijk verwijderd.
Ik vind het goed dat er een groot artikel in de krant staat. Er MOET gewoon een discussie op gang komen hoe we het probleem van nierpatiënten en het tekort aan nieren kunnen oplossen. De voorstellen van een nieuwe Wet op de Orgaan Donatie (WOD) schieten gewoon niet op en gaan niet in de goede richting.
Een gecontroleerd systeem van aanbieders van nieren zou daarom best eens kunnen helpen.
Nu alleen nog de operatiecapaciteit voor transplantaties vergroten, en er zijn een heleboel nierpatiënten geholpen.
En dan heb ik het nog niet over de gigantische kostenbesparingen gehad, die dat oplevert.
Zondag 15 augustus 2004
 John leest nog even wat de rest van hem vindt. John is terug van zijn zeilweek. Gisteravond laat kwam hij in Nijverdal aan. Hij heeft een prachtige week gehad, maar was wel erg moe. Hij had slechts 4 nachten niet geslapen. Dus is hij bij thuiskomst meteen in bad gegaan en heeft daarna heerlijk geslapen.
Vanmiddag zijn we bij Marlyn op bezoek geweest en ik heb maar meteen even haar internetkabel gerepareerd. Kan ik tenminste weer met haar chatten!
En ondertussen vermaakt Lisa zich nog steeds in Vleuten.
Ik laat jullie binnenkort even iets weten over Jeanette Jansen, die 24 augustus in het AZG een nier gaat afstaan aan haar man Wim.
Zaterdag 14 augustus 2004
 Zeilschip De Tukker waarop John een week mee mocht zeilen Vanavond halen we John weer op. Hij is een week wezen zeilen op een groot oud zeilschip op de Oostzee. Dat lag in Kiel en vandaaruit is hij ook vertrokken. Het was hier best rustig zonder hem afgelopen week, en we zijn benieuwd naar zijn belevenissen en verhalen. Hij zal trouwens ook best moe zijn, want of hij veel geslapen heeft de afgelopen week, betwijfel ik. En verder heeft hij straks natuurlijk ook de reis van Kiel hiernaartoe achter de rug.
 John zag het helemaal zitten bij zijn vertrek naar Kiel

Woensdag 11 augustus 2004
 Bennie op de heenweg nog vrolijk lachend  Net voor de garage, klaar voor vertrek  Als ik nu voorrij, dan gaat het zeker fout!
Onze auto is weer terug! Dinsdag heb ik hem opgehaald uit Calbe. Mijn zwager Bennie had vakantie en was zo vriendeljk "even" met me mee te rijden! Natuurlijk ging er weer van alles mis met de route, want ik ben topografisch een ontzettende oen. Op de terugweg zag ik de afslag Amsterdam-Osnabrück over het hoofd, zodat we vrolijk richting Dortmund karden. Dus daarna maar via het centrum van Bielefeld weer richting autobahn gezocht, waar Bennie echter een eerdere afslag nam dan ik onder het motto: ik laat me niet nog een keer het bos insturen! Uiteindelijk waren we allebei apart toch nog rond 19.00 uur thuis. Bennie, onmeunig bedankt jongen!
De koppakkingtransplantatie heeft de auto duidelijk goed gedaan. Misschien moet ik Jeanne ook maar eens naar Duitsland sturen?
En Lisa, onze jongste dochter, heeft eindelijk haar eigen site: www.lekkerscheetje.nl. Kijk maar eens!
Maandag 9 augustus 2004
De ADAC krijgt het niet voor elkaar de V-snaar goed te monteren... ... en dus wordt ons autootje afgesleept
We zijn weer thuis! Alleen onze auto nog niet. Want op de Duitse Autobahn onder Magdeburg hoorden we plotseling een vreemd getik. Snel een Parkplatz opgereden, waar bleek dat er koeivloeistof lekte. Dus eerst de verzekering gebeld (zie donderdag 21 juli 2004), en daarna de ADAC. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken: we zijn afgesleept, hebben een auto gehuurd en waren om 02.00 uur 'snachts eindelijk thuis. Onze auto staat nog steeds bij de garage in Duitsland en ik hoop dat die vandaag klaar is, zodat ik hem morgen weer kan ophalen.
Hoewel zo'n vakantie-einde een domper is, blijft het natuurlijk een feit dat we een heerlijke vakantie hebben gehad in ons geliefde Tsjechië.
Vrijdag 22 juli 2004
Vannacht heb ik me toch slecht geslapen: een paar muggen -volgens mij een bijzonder prikgraag soort dit jaar- wisten zo'n beetje elk bloot stukje huid van me te vinden vannacht, want ik heb overal muggenbulten. Jeanne heeft dat beter voor elkaar: op haar slaapkamer heeft ze zo'n electrisch verdelgingsapparaat, zodat ze beetvrij blijft. Dat moet ook wel, want Jeanne is natuurlijk nog altijd erg vatbaar voor welk ontstekinkje ook. En daar moet ze dus wel voorzichtig mee zijn.
Jeanne komt volgende maand waarschijnlijk niet op haar geliefde afdeling D4VA te liggen. De urologie heeft -dacht ik- een eigen verpleegafdeling: B4VA. Nou ja, alles beter dan C3...
Nou, ons autootje doet weer helemaal normaal. Dat heb ik natuurlijk vanmorgen meteen even getest. Gelukkig maar, want alles staat klaar voor vertrek. We gaan morgenochtend vroeg weg. Marlyn blijft hier.
Tot ziens allemaal!
Donderdag 21 juli 2004
Ja, heb ik weer: gaan we zaterdag op vakantie, heeft mijn dochter vanmiddag de auto nét even iets te goed gewassen, want na de wasbeurt wil die niet meer starten!! Grote beurt, nieuwe uitlaat, nieuwe remmen, alles is eraan vertimmerd, de motor loopt normaal als een zonnetje, doet ie het niet meer. Tik, tik, hoor je vanonder de motorkap, en verder: niks! Dus ik in die auto, Lisa en vriendin Boompje en Elise de auto van de oprit afgeduwd, koppeling op laten komen en hup: daar ging ie. Zou het dan de startmotor zijn??? Twee dagen voor onze vakantie??
Dus maar even aan Willem gevraagd wat er aan de hand kon zijn, die heeft daar veel verstand van. Alles nagekeken, nagemeten, gecontroleerd: alles OK. Zijn broer deed dat daarna nog eens dunnetjes over: alles OK. Snap je dat nou?
Op advies van Willem toch maar gauw via internet een aanvullende automobilistenhulpverzekering (leuk woord voor Scrabble) afgesloten. En morgen nog maar even proberen of onze trouwe Passat nog steeds zo trouw is...

En weet je wat? Vertelde die Willem nog even tussen neus en lippen door dat Jeanne op 30 augustus in Groningen wordt geholpen! Vrijdag 27 (ja handig -want Euro's voor het weekend- zijn die jongens in Groningen!) wordt ze opgenomen voor een check, daarna mag ze het weekend naar huis, en dan moet ze zondagavond weer terug zijn. En is ze maandags "aan de beurt".
Pffft, eindelijk, maar ik weet even niet wie er meer opgelucht is: Jeanne of ik.
Maar ik vind het wel het mooiste nieuws dat ik kon krijgen zo vlak voor de vakantie! Hoewel het natuurlijk te gek voor woorden is dat ik blij ben dat ze wordt opgenomen in Groningen.
Nu nog hopen dat onze auto niet weer gek gaat doen.
Woensdag 21 juli 2004
Dit is de standaard tekst.
Tsja, niet iedereen is gecharmeerd van mijn nieuwe look. Opmerkingen dat het absoluut niet staat, of dat mijn krullen me veel Indischer doen lijken, staan tegenover "Hey, lekker vlot ~ Staat je fantastisch ~ Maakt je wel 5 jaar jonger". Vooral die laatste opmerking spreekt me wel aan.
Desondanks blijf ik dit kapsel voorlopig zo houden, al was het maar omdat het nog wel even duurt voordat mijn haar weer voldoende lengte heeft.
En om iedereen nog een beetje te laten wennen, heb ik hiernaast de complete metamorfose maar in beeld gebracht, zoals ik vrijdag al had beloofd.

Dinsdag 20 juli 2004
Gisteren waren we in Usselo. Op 19 juli 1993 is namelijk mijn vader overleden, en op die dag ga ik altijd met mijn moeder naar Usselo. We leggen dan bloemen neer en denken aan mijn vader. Gisteren was Jeanne daar ook bij en we zaten langs het veldje waar de as van mijn vader destijds is uitgestrooid. Het is altijd mooi verzorgd, het is er heerlijk rustig en er zijn veel bloemen. We vinden het wel een mooi plekje. Ondanks dat het bij een crematorium is.
Na de tijd zijn we via Haaksbergen, Isidorushoeve en Beckum naar Jeannes huis gereden.
Vrijdag 16 juli 2004
Ik heb de afgelopen dagen veel commentaar gehad op mijn nieuwe kapsel. Mijn moeder was ronduit negatief. Ze is blijkbaar alleen nog maar mijn krullen gewend, die ik pas sinds 1981 -ook weer door Jeanet- heb. Verder moeten mensen wel enorm wennen aan die korte coup, maar vinden het wel prachtig. En mijn aaibaarheidsfactor is volgens Elise en Lisa gigantisch gestegen. Ik zal morgen proberen een mooie metamorfose op de site te zetten.
En ik was vandaag even bij Jeanne. Kijk maar even in het laatste nieuws. En voor wie daar graag nog iets in wil schrijven: het gastenboek doet het weer. Ga je gang Joyce!
Dinsdag 13 juli 2004

Mijn kapsel is sinds gisteren ietwat veranderd! Natuurlijk is Jeanet daarvoor verantwoordelijk, en die haalde -voor de uiteindelijke nieuwe vorm- natuurlijk eerst even wat grapjes uit. Wel lekker fris nu zonder al die krullen!
Zondag 11 juli 2004
Ik heb iedereen mooi een tijdje laten zitten. Dank voor jullie geduld, maar afgezien van de poespas rond die advertenties op onze site is ook mijn opdracht bij het ISK ten einde. Ik heb daar een bijzondere tijd gehad, waarvan ik zelfs denk dat je die meegemaakt moet hebben wil je helemaal kunnen begrijpen wat daar allemaal is gebeurd de afgelopen periode. Eén ding is wel duidelijk: een fantastisch onderwijsteam valt uit elkaar daar. Jammer, maar waar. Ik heb er slechts een paar maanden deel van uitgemaakt maar wil ook hier nog even iedereen bedanken voor de samenwerking.
En wat krijg je als je afscheid neemt? Juist: kadootjes, veel kadootjes dus!

Zondag 20 juni 2004
Hoe is het mogelijk?
Volgens ons kabinet moet er nóg meer onderzoek worden gedaan naar het verbeteren van de huidige donorregistratie en zal er geen bezwaarsysteem worden ingevoerd. Wat wil je nu dan toch verbeteren? Nóg meer druk uitoefenen op familieleden of vrienden?
Gelukkig was het vandaag Vaderdag. Het betekende kadootjes van de kinderen, op bezoek bij mijn schoonouders en even rust, want de hele discussie op de NVN-vraagbaak is me niet echt in de kouwe kleren gaan zitten. Tsja, en dan ben ik er nu toch echt wéér mee bezig.
En dan was het vandaag natuurlijk The Day After The Match. 3-2 voor Tsjechië. Ik begon er mee en eindig er vandaag mee:
Hoe is het mogelijk?

Vrijdag 18 juni 2004
Het verhaal rond het bericht in ons gastenboek is nog lang niet ten einde. Integendeel: ook op de site www.nierpatient.be is eenzelfde bericht verschenen, afkomstig van hetzelfde e-mailadres en dus van dezelfde persoon. Dat bericht is onmiddellijk van de site verwijderd, en ook is het -inmiddels- daar verwijderd uit het forum.
Ik heb zelf het bericht geanonimiseerd, maar wel op mijn site laten staan om het een aanzet tot discussie te laten zijn. Het geeft mijns inziens aan dat er iets niet goed gaat met de wetgeving op dit gebied (denk aan de WOD, die nou niet bepaald aan de praktijk aansluit), waardoor mensen voor dit soort dingen mogelijkheden zien.
Anderszijds moet ik me beraden op eventuele stappen, die ik moet ondernemen. De NVN heeft mij al toegezegd me eventueel te steunen. Daarnaast keurt de NVN het afstaan van organen tegen vergoeding af op ethische gronden. Dat er al zoveel reakties op mijn vraag zijn in de NVN-vraagbaak is trouwens ook daar natuurlijk niet onopgemerkt gebleven. Directeur Gerard Boekhoff is inmiddels van de discussie op de hoogte, en ook het bestuur zal hierover worden geïnformeerd.
Hopelijk leidt dit alles ertoe dat er nog meer druk op het Nederlands parlement wordt uitgeoefend om de wetgeving op dit gebied (o.a. Wet op de OrgaanDonatie/WOD) eens goed tegen het licht te houden.
Wordt vervolgd.

Donderdag 17 juni 2004
De aktualiteit wordt op dit moment ingegeven door twee zaken: de aanhouding van een leerling van de school waar ik tijdelijk les geef, en de (inmiddels onmetelijke vormen aannemende) discussie op de vraagbaak van de Nederlandse Vereniging van Nierpatiënten NVN naar aanleiding van het bericht in mijn gastenboek dat iemand een nier tegen vergoeding aanbiedt.
Yaya Koulibaly moet het land uit Yaya was een leerling van me bij de I.S.K. in Enschede. Ik geef daar tijdelijk computerles. Yaya is begin deze week opgepakt door de vreemdelingenpolitie en is in een cel vastgezet. In afwachting van zijn laissez-passez blijft hij in die cel en mag geen bezoek ontvangen. Naar verwachting wordt hij dan nog deze week op het vliegtuig naar Ivoorkust gezet. OK, Yaya is 19 jaar en wist dat hij uitgeprocedeerd was, maar moet dit nu zo? Is dit écht wat we met zijn allen in Nederland willen?
Ondertussen hebben zeer veel mensen gereageerd op mijn vraag in de vraagbaak van de NVN over die advertentie in ons gastenboek (nier te koop, 9 juni 2004). Inmiddels is er een soortgelijk bericht/advertentie -afkomstig van dezelfde persoon- verschenen in het gastenboek van de Belgische site www.nierpatient.be. Dit betekent dat er meer aan de hand is dan alleen maar een berichtje op mijn site. De beheerder van de Belgische site heeft het bericht onmiddellijk verwijderd en zal vandaag nog naar de politie stappen om aangifte te doen.
Ik heb zelf de NVN om advies gevraagd wat ik moet doen in deze situatie. Omdat het te koop aanbieden van een nier in Nederland wettelijk niet mag, zou het zomaar kunnen zijn dat ook ik aangifte ga doen.

Woensdag 16 juni 2004
Nederland-Duitsland: 1-1. Ik ben geen voetballiefhebber, en heb dus tijdens de wedstrijd ook rustig tussendoor naar andere zenders gekeken.
Ondertussen heb ik op de vraagbaak van de NVN aangegeven dat die advertentie in ons gastenboek (nier te koop) stond en dat ik eigenlijk niet goed wist wat ik daar mee aan moest. Nou, dat heb ik geweten: inmiddels hebben al 11 mensen gereageerd over deze idiote aktie van een Drentenaar. Maar niet iedereen is het er over eens dat dit een walgelijk idee is. Of over het feit dat dit in Nederland helemaal niet kan en mag. Dank jullie allemaal wel voor jullie reacties!
Marlyn is vandaag 19 jaar geworden! En vandaag is natuurlijk onze Marlyn jarig! Ze is vandaag 19 jaar geworden en viert de hele dag feest. We hebben haar al meteen vannacht gebeld om haar te feliciteren. Wel een beetje raar idee dat ze vandaag niet gewoon hier thuis is. Marlyn, ook vanaf hier: VAN HARTE GEFELICITEERD!
U mag natuurlijk even in haar gastenboek schrijven.

Dinsdag 15 juni 2004
Ik ben blij dat het met Jeanne wat beter gaat: als je de kamer wilt gaan opknappen, dan heb je toch wel wat extra energie nodig, en dat heeft ze nu weer. Prachtig toch?
Ondertussen gebeurt er iets op deze site, waar ik toch wel van geschrokken ben. Iemand heeft in het gastenboek een bericht geplaatst dat hij een nier beschikbaar wil stellen tegen betaling. Ik als nierdonor weet niet wat ik daar mee aan moet, maar ik vind het eigenlijk een walgelijk idee.

Vrijdag 28 mei 2004
Willem, proficiat! Gisteren werd Willem 53 jaar. Zoals bekend is hij de liefhebbende echtgenoot van Jeanne en degene die altijd klaar staat als er iets is. En niet alleen voor Jeanne. Willem, van harte proficiat. En we hopen dat het met Jeanne toch snel goed komt.
Over Jeanne valt niet zo veel nieuws te melden. Het gaat goed/beter/niet goed *).
Doorhalen wat niet gewenst is.
De verhuiswagesn voor Marlyns flatje Verder hebben we Marlyn natuurlijk verhuisd. Na 16 jaar en precies één week hier gewoond te hebben, heeft ze een flatje samen met studiegenoot Marieke. Er waren toch wel 2 busjes nodig om haar hele hebben en houwen te verhuizen! Kijk hier voor de foto's van haar flatje en de verhuizing.
Marlyn, we missen je nu al!

Dinsdag 11 mei 2004
Jeanne is vandaag weer in Groningen geweest en zal nog even geduld moeten hebben voordat ze -hopelijk- van haar laatste klachten wordt afgeholpen. Toch nog maar weer even volhouden, zus!
Verder is inmiddels moederdag gepasseerd, ben ik naar de kapper geweest, gaan we bijna het laatste stukje schooljaar in en ben ik weer volop in de running: het bevalt me uitstekend.
En die verbouwing bij de buren? Schiet al leuk op. Nu alleen de foto's nog...
Woensdag 5 mei 2004
Situatie 3 mei 2004
Situatie 4 mei 2004
Gisteren is bij onze buren een verbouwing begonnen en dat betekende dat er al om 07.15 uur een graafmachine voor de deur stond bij ons. In de loop van de dag veranderde onze gezamenlijke beukenhaag in een diepe kuil, waarin al in de loop van de dag een fundering werd gestort. Nou ja, voor wie het leuk vindt: zoek de verschillen op bijgaande foto's.
En verder was op de dag van de dodenherdenking Hans ter Riet jarig. Daar ben ik dus even langs geweest om hem en zijn Mijne te feliciteren. Hij was blij verrast en ik zag meteen hun kinderen Carolien (Kareltje) en Jaap terug na jaren. Echt hartstikke leuk. Hans is een oud-collega van me, waar ik lang mee heb samengewerkt bij het GAK in Enschede. Daarna hebben we altijd contact gehouden en daar ben ik zeker niet rouwig om! Het is een fantastische kerel met een al even fantastische vrouw. Hans: van harte proficiat van hieruit en ik ben vergeten een afspraak met Mijne te maken. Zij zouden namelijk -samen met onze toenmalige secretaresse- nog een keer bij ons op bezoek komen zodra de transplantatie afgerond was. Maar ja, als ze daar op moeten wachten...

Zondag 2 mei 2004
Was toch gisteren Joyce jarig, de vriendin van Niels, mijn ex-kamergenoot die een niertransplantatie heeft ondergaan op mijn oma's verjaardag. Het lijkt met Niels de goede kant op te gaan. Overigens las ik ook dat daags ervoor een vriendinnetje van hun is overleden. Nogal tegenstrijdig nieuws dus bij hun.
Mijn bezoek aan Groningen van gisteren roept een dubbel gevoel bij me op. Aan de ene kant was het leuk om weer even die bekende gezichten van D4 te zien, aan de andere kant kreeg ik het gevoel bij Jeanne dat het weer wat minder ging. Ze was wat minder aktief dan de dag ervoor.
Ik kan me trouwens ook wel voorstellen dat je er af en toe ook verschrikkelijk moe van wordt als je al bijna 8 maand met een "nieuwe" nier rondloopt en dat je er tot nu toe nog nauwelijks profijt van hebt gehad.
Ook ikzelf word er af en toe moe van. Ik had zo graag dat dat gedonder nu allemaal eens was afgelopen en dat we eindelijk eens naar die Italiaan konden om de transplantatie af te sluiten voor onszelf. Maar dat is ons nog niet gegund. We zullen in elk geval nog geduld moeten hebben tot einde juni, als die cystoscopie is uitgevoerd.
En ja, Boris heeft gewonnen. Maar Lisa heeft geen kaarten kunnen bemachtigen voor de day-after-party, dus ik hoefde gisteren niet naar Hilversum met haar.
Zaterdag 1 mei 2004
Dag van de Arbeid. Die hebben wij besteed door naar Thea en Lex Sietses te gaan. Thea was vorige week 50 jaar geworden en had dus nog een bezoekje tegoed van ons. John is mee geweest en heeft zich uitstekend vermaakt met Lex: ze hebben allebei eenzelfde voorkeur voor computergames en dat kwam dus helemaal goed.
Verder kregen we net een telefoontje van Jeanet, mijn ex (buurvrouw): ze is vanmiddag oma geworden van een schattig blond babietje met blauwe ogen: Lars. Fantastisch nieuws dus. Ceciel, Rogier en Jeanet: enorm gefeliciteerd en natuurlijk komen we gauw op kraamvisite.
En onderweg van Enkhuizen naar huis Jeanne even gebeld. Ook zij gaat fantastisch, maar dat wil ik zelf wel even zien. Dus ga ik morgen met mijn moeder en Wim naar Groningen.
Terwijl ik dit schrijf zit Lisa vol aandacht te kijken naar de finale van Idols. Zij hoopt dat Boris wint. Maar ja, dat komt -denk ik- omdat ze een meisje is...

Vrijdag 30 april 2004
John op de rommelmarkt. Elise kijkt toe en ook Opa en Oma Wienk.

Miep, Annie en Chiel: van harte proficiat met jullie lintjes!
Koninginnedag.
Om 05.00 uur ging de wekker! Zoonlief wilde op de rommelmarkt staan en onze ervaringen uit het verleden zijn dat je er dan vroeg bij moet zijn. Stond potdorie om kwart voor zes de hele stad al vol!


Toen ik daarna weer thuis kwam, lag de krant er al, en lees ik toch dat Annie Nijhof, Miep Heerink en Chiel Geerligs een lintje hebben gehad! Fantastisch. Dat hebben ze verdiend omdat ze al 40 jaar vrijwilligerswerk doen. Ooit heb ik zelf een paar jaar deel mogen uitmaken van het bestuur van Speeltuinvereniging De Jeugd hier in Hengelo. Nou van dat bestuur was Annie (73 jaar) voorzitter (toen al en nu nog steeds) en is Chiel penningmeester. Daarnaast is Chiel natuurlijk een hele goede kennis van Jeanne en Wim. Annie, Miep en natuurlijk Chiel: van hieraf van harte proficiat!

Donderdag 29 april 2004
Terwijl ik vanmiddag een feestje vierde bij de ISK (Vrony: proficiat met 25 jaar onderwijs!), reed Wim met Jeanne naar Groningen. Dat had ik niet durven voorspellen, hoewel ik al wel een paar dagen een raar voorgevoel had dat er iets niet goed ging. Ik was ook van plan om even bij haar langs te gaan, maar daar was het nog even niet van gekomen.
Het is natuurlijk wel toeval dat Jeanne in hetzelfde bed ligt als ik vorig jaar om deze tijd. In de week van Koninginnedag vorig jaar vond de screening plaats van mij als donor. Nu ligt Jeanne er.
Jeanne is morgen natuurlijk wel lekker dicht bij de Koningin. Want ging die niet naar Groningen op bezoek?
Vrijdag 23 april 2004
Paul en Marjolein na 25 jaar hokken getrouwd! We hebben vandaag een feestdag.
Vandaag is namelijk Thea Sietses jarig. En ze wordt 50 jaar! Thea van harte gefeliciteerd, en je weet het: we komen volgende week zaterdag bij je in Enkhuizen. Ja dan pas, want we hebben nog een feestje vandaag:
een collega van Elise geeft vandaag een bruiloft, omdat ze afgelopen dinsdag is getrouwd met haar Paul. Dat is wel een beetje bijzonder want Marjolein en Paul kenden elkaar die dag 25 jaar, hebben twee zoons en hebben al die tijd net gedaan alsof. Nou ja, het is nu dus echt, Marjolein!
En we komen vanavond natuurlijk op jullie feestje in Markelo.

Woensdag 21 april 2004
Met James Bond temidden van een groep leerlingen bij Madame Tussauds Madame Tussauds, het Rijksmuseum en een rondvaart door de grachten van Amsterdam: gisteren ben ik met leerlingen van de ISK op excursie geweest. Prachtig weer, een geweldig goeie stemming ondanks de vele, lange files op heen- en terugreis, en veel gezien. Mooi toch, dat dat (ook) gewoon je werk is?
En vandaag mochten de leerlingen even kijken hoe ze zelf op internet stonden. Jammergenoeg niet op de site van het ISK, maar dan maar gewoon op mijn eigen, vertrouwde nierdonor.nl.
Waar die site toch niet allemaal goed voor is.

Vrijdag 16 april 2004
Scott and Muriel: wat lachen! Ben ik woensdagavond toch naar de Twentsche Schouwburg geweest met John: naar een heerlijk avondje onbezorgd lachen. Daarvoor zorgden Scott en zijn assistente Muriel wel. Kaarten kon ik krijgen via een klant waarvoor ik op dit moment werk, en ik moet zeggen: het was de moeite waard. Ik heb in geen tijden meer zoveel gelachen en de tranen biggelden me over de wangen. Heerlijk.


Dinsdag 13 april 2004
Brownies, altijd lekker We zijn de Paasdagen uitstekend doorgekomen. Eerste Paasdag waren wij -en mijn hele schoonfamilie- te gast bij mijn zwager en schoonzus. Even heerlijk bijgekletst met iedereen en heerlijk gegeten. Want het is inmiddels wel traditie geworden dat iedereen even iets te eten meebrengt bij de gastheer en gastvrouw. Wij -Elise dus- hadden gezorgd voor Brownies en worteltjestaart. Vooral dat laatste smaakt prachtig en past natuurlijk uitstekend bij de Paas(haas)gedachte. Ik kon 'smiddags de verleiding niet weerstaan van het lekkere zonnetje en heb even de ogen dichtgedaan. Volgens de familie heb ik gewoon lekker liggen pitten. Maakt me niet uit, was gewoon lekker. Ik krijg er nog een foto van.
Normaal gesproken gaan we 'savonds dan naar het paasvuur in Deurningen. Maar dit jaar had niemand zin, dus zijn we lekker thuis gebleven.
Tweede Paasdag ben ik samen met Elise naar mijn moeder geweest. Ze was een weekje op vakantie geweest in Zuid-Frankrijk en we moesten natuurlijk even horen wat ze daar allemaal had uitgespookt.
De avond hebben Elise en ik besteed aan een klusje voor een klant. Had ik dat al lekker klaar en kan ik mijn kantoor eens even goed opruimen.
Zaterdag 10 april 2004
Mijn codicil met keuze 1
Mijn weer teruggewijzigde codicil heb ik afgelopen week ontvangen. Zoals ik destijds al heb geschreven, heb ik mijn codicil tijdelijk laten wijzigen in keuze 3. Dan kunnen familieleden bepalen of er organen mogen worden afgestaan. Nu de transplantatie -behalve wat poespas bij Jeanne natuurlijk- achter de rug is, vind ik dat ik zelf wel weer over mijn organen kan beslissen. Want wat was het geval? Als ik tijdens de hele procedure tot aan de transplantatie zou komen te overlijden, zou al vaststaan dat één van mijn nieren niet naar Jeanne zou gaan.
Belachelijk maar waar. Zo zit die WOD (Wet op de Orgaan Donatie) nou een keer in elkaar. Dus heb ik mijn codicil gewijzigd in keuze 3. In dat geval kunnen familieleden zeggen wat er moet gebeuren.
Maar goed, dat is gelukkig allemaal niet nodig geweest. Ik heb alles overleefd, Jeanne heeft een nier van mij, en dus kon ik mijn codicilkeuze weer in keuze 1 laten veranderen: ik stel mijn organen en weefsels -wat ik nu tenminste nog over heb- na mijn overlijden beschikbaar voor transplantatie.
En mocht U nog steeds geen codicil hebben na het lezen van het wel en wee van Jeanne en mij, dan kan ik maar één ding zeggen: DOE DAT DAN NU EINDELIJK EENS. Klik hier voor uw opgave: gewoon even printen, invullen, tekenen en opsturen. Klaar.
En Prettige Paasdagen gewenst.
Vrijdag 9 april 2004

Gaaf toch, zo'n cartoontje? Hopen dat het helpt! Vast wel, denk ik. Als eerst die Wet op de Orgaan Donatie (WOD) maar eens wordt gewijzigd!

Donderdag 8 april 2004
ISK Paaskadootje Verrassingen zijn altijd leuk. Moeten ze wel positief zijn natuurlijk. En deze was dat: ik kreeg van een klant een Paaskadootje! Heel origineel ook: een kilo echte meel, 4 eitjes en een flesje stroop. Kortom alle ingrediënten voor een paar heerlijke pannenkoeken. Dus eten we morgen pannenkoeken.
Nel en Vrony: hartelijk bedankt en ook heel prettige Paasdagen gewenst!

Woensdag 7 april 2004
Jeanne was gisteren bij de oogarts en meldde vandaag de resultaten van de Twents-Groningse jury in haar laatste nieuws.
Niels, mijn ex (kamergenoot) uit Groningen had wat minder goede uitslagen. Heel sneu voor hem en zijn Joyce. Even wachten op de volgende uitslag en hopen dat die wat positiever is.
Jeanne had voor de verandering gisteren een behoorlijk goede dag. Willem is vandaag niet zo lekker. Misschien een griepje onder de leden. Of gewoon ter afwisseling. Afstand houden, dus :'(.
Dinsdag 6 april 2004
Mijn moeder zit op dit moment lekker in Zuid-Frankrijk en komt Tweede Paasdag terug. Ik weet zo niet hoe het weer daar is, maar veel slechter dan hier kan het haast niet zijn. In een uurtje tijd kwamen vandaag de zon, regen, hagel en onweer langs. April doet wat hij wil, zullen we maar zeggen.
Maar de tuin bij ons ligt er voorjaarsklaar bij, dankzij Johns inspanningen. Als slagroom op de taart mocht ik afgelopen zaterdag alleen nog een beetje mest strooien. En natuurlijk konstateren dat het voorjaar toch al behoorlijk is losgebarsten.
Werd toch ook tijd ook.
Dinsdag 30 maart 2004
Bijzetting Koningin Juliana
Vanmorgen heb ik toch maar even de vlag halfstok gehangen uit respect voor het overlijden van Koningin Juliana. Sinds haar overlijden had ik nog niet gevlagd, dus ik vond het wel terecht om dat nu te doen op de dag van haar bijzetting in de grafkelder van de Nieuwe Kerk te Delft.
Intussen heeft één leerling van de ISK inmiddels de nierdonorsite al helemaal bekeken, en heeft daarna zelfs gauw in het gastenboek van Marlyn geschreven omdat daar ergens een linkje naar staat.
Luiza, bedankt meid!
Vrijdag 26 maart 2004
Op het ogenblik heb ik o.m. een opdracht lopen om informatiekunde te geven aan de ISK in Enschede. Daar ben ik afgelopen maandag aan begonnen, en het is heel erg leuk. Het gaat om leerlingen die nog maar kort in Nederland zijn en dus o.m. goed Nederlands moeten leren om verder te komen. Informatiekunde is zo'n vak, waarmee ze verder kunnen komen.
Het is echt prachtig om aan al die verschillende (42) nationaliteiten les te geven, en vooral als je ziet dat ze er daadwerkelijk iets van opsteken. En die koppies, hè?
Leerlingen in mijn lokaal
Ik heb hun ook verteld dat ik een nier heb afgestaan aan Jeanne, en daar reageren ze heel verschillend op. Eentje vond het walchelijk en sloeg meteen de handen voor de ogen. Maar meestal zijn ze heel nieuwsgierig en verwonderd, en soms zelfs enthousiast. Ik heb hen beloofd dat we een keer in de les de site gaan bekijken.
Maandag 22 maart 2004
Is Elise toch gisteravond met Marlyn naar een flatje wezen kijken! Samen met een studie-vriendin kan ze dat huren, hier in Hengelo. Nou is ze al een tijdje op zoek en is ze al een beetje met een "uitzet" bezig, en nu komt er zomaar een flatje uit de lucht vallen. Het zag er prima uit en het komt in mei vrij. Maar ze moet wel deze week beslissen.
Ik weet niet of ze het echt doet, want het is allemaal natuurlijk wel een beetje eng. Ja, ook voor ons. Maar we gunnen het haar van harte.

Zondag 21 maart 2004
Lente 2004
De lente is eigenlijk niet zo vrolijk begonnen: prinses Juliana is gisteren overleden. Anderszijds doet de lente van zich spreken door de geboorte van een nieuw prinsje: prins Claus. Hopelijk geldt die nieuwe lente nu ook voor Jeanne!
En onze Marlyn is voor een flatje wezen kijken.
Pa en Ma en Elise Wienk Pa's petje is nu omgedraaid
Wij, Elise en ik, hebben vandaag even mijn schoonouders "uitgelaten" in het Hulsbeek. Terwijl de wind stevige pogingen deed de cap van het hoofd van mijn schoonvader af te blazen, lukte dat slechts één keer, waarna mijn schoonvader zijn cap maar andersom opzette. We kwamen daar ook nog de broer Leo en de moeder van Margreet Botterhuis tegen. Dus weer even gezellig staan kletsen en heerlijk uitgewaaid. En waar ging dat over? Natuurlijk, de niertransplantatie.

Zaterdag 20 maart 2004
Jeanne in aktie voor de NON tijdens de Open dag van de Zorg Een nieuwe lente, een ander kleurtje. Vandaag is de lente begonnen. Dat is niet zomaar, dat komt volgens Peter Timofeef omdat we dit jaar een schrikkeljaar hebben. Dus is het begin van het voorjaar verplaatst naar vandaag. Dat is te merken: van al die goede berichten over Jeanne word je vrolijk, en toch ook van het voorjaar? Per slot van rekening heb ik al een paar keer lekker van de zon genoten afgelopen week. We moeten de tuin maar eens in om te snoeien.
Vanmiddag wordt dat niks, want dan ga ik met Elise even naar het ziekenhuis in Almelo. Daar staat Jeanne achter een standje van de NON, de afdeling Noord Oost Nederland van de Nierpatiënten Vereniging Nederland! Het is vandaag namelijk Open Dag van de Zorg.
Ga maar eens kijken!

Vrijdag 19 maart 2004
Robert Wienk, zwaar vermomd
Bekeuringen: Elise € 25,= en Lisa € 13,=
Belde Elise net op: hebben zij en Lisa onderweg naar werk/school een bekeuring gekregen. En waarvoor? Lisa fietste met haar vriendin door oranje en Elise vervolgens door rood. Volgens de twee motoragenten die op al die foute fietsers zaten te loeren, fietsten ze alledrie door rood! Nou, ik durf te beweren dat Elises absoluut niet kleurenblind is! In elk geval begint de dag al lekker met 2 bekeuringen.
Ik hoop dat de rest van de dag toch een beetje beter verloopt. In elk geval is vandaag mijn zwager jarig, Robert Fopshop Wienk (hier bijna volledig vermomd). Hij wordt -geloof ik- 42 jaar. Robert is al 23 jaar (!) mijn squashmaatje, maar van dat squashen komt vanavond niks. Robert, van harte proficiat. Volgende week dan maar weer?

Donderdag 18 maart 2004
De cast van Twente Plat
Man, man, wat hebben we gelachen gisteravond. Wat deze mensen je op één avond voorschotelen grenst aan het ongelooflijke: de ene grap is nog niet verteld, of de andere komt er alweer aan. En alles in het Twents. Zou een leuke avond voor Niels de Import-Tukker en zijn Joyce zijn!
En vanmiddag belde Jan Arie Bijl, hoofd Communicatie van de gemeente Hengelo. Ik heb namelijk afgelopen maandag weer eens in de krant gestaan, omdat ik het niet eens was met de manier waarop de gemeente met o.a. mijn suggesties binnen het internetpanel was omgegaan. Jan-Arie kom ik nog wel eens tegen, en hij belde om zijn excuses aan te bieden, want er waren inderdaad een paar dingen gebeurd, die niet hadden mogen gebeuren. En wat ik eigenlijk al een tijdje vermoedde, heb ik vanmiddag meteen maar bij hem gecheckt: zijn vrouw is onze huisarts! Wat een kleine wereld.
Woensdag 17 maart 2004
Gefeliciteerd meid, al 26 jaar!
Werd het toch nog een echte feestdag vandaag:
  • Elise en ik waren vandaag 26 jaar getrouwd,
  • de zon scheen fantastisch,
  • Marlyn kreeg vandaag haar nieuwe computer,
  • vanavond waren we een avondje uit, en
  • Jeanne had eindelijk eens goed nieuws.

  • Wat wil je nog meer? Prachtig toch?

    Maandag 15 maart 2004
    Lisa (Rechts) en haar vriendin Sharon (Links) samen met Idolsdeelneemster Irma Lisa met de weggestemde Robin That's me in de studio van Idols
    Tsja, zo zit je thuis je kantoor op te ruimen, zo zit je in Hilversum in de studio van Idols. Hoe dat kan? Zal ik vertellen. Mijn jongste dochter Lisa is helemaal gek van Robin, de deelnemer die zaterdagavond uit het programma Idols is gestemd. De programmamakers organiseren dan daags erna een "Day After Party" van een half uur, die live wordt uitgezonden. En mijn dochter had daar kaarten voor. En zo zaten we gisteravond dus in studio 22 van het Mediapark in Hilversum. Best leuk om een keer mee te maken. In de uitzending zaten ook Irene Moors (als grootste fan van Robin), Carlo Boszhard en een andere Idolsdeelneemster: Irma. Alleen: ik vind die Dooske zo leuk, maar die liep meteen na de uitzending weg. Jammer.
    Lisa heeft natuurlijk een paar prachtige handtekeningen aan dit reisje overgehouden en was helemaal blij.
    Nou ja, we waren tegen 24.00 uur thuis en toen moesten we natuurlijk nog even de -opgenomen- uitzending zien.
    Oh ja, die onrust en pijntjes in de benen door de opeenhoping van de afvalstoffen in de zenuwuiteinden, waar ik gisteren over schreef? Dat heet polyneuropathie. Je zal het maar hebben.
    Donderdag 11 maart 2004
    Ik ben vandaag even naar Jeanne geweest. Ik had het idee dat ze niet zo goed ging, dus maar even gekeken. Afgezien van haar klachten over die onrust en pijntjes in de benen door de opeenhoping van de afvalstoffen in de zenuwuiteinden -waar ze een prachtige latijnse naam voor hebben die ik helaas niet meer weet- zag ze er ook wel moe uit. Maar ze ergerde zich vooral aan het feit dat ze maar niet teruggebeld werd door haar urologe, dr. Stel. Uiteindelijk heb ik met haar afgesproken dat ik die zou proberen te bellen. Ik wil gewoon alles doen om "mijn" nier niet te laten verkwanselen, want een tweede nier geef ik echt niet. Dus ik bellen vanmiddag. Krijg ik zomaar Jeannes urologe aan de telefoon, dr. Stel. Na even verteld te hebben wie ik was, putte ze zich uit in excuses over het niet terugbellen. Dat was ze net vanmiddag van plan, na het spreekuur waar ze nu in zat. Mooi, dat hoefde dus niet meer. Maar ik heb haar natuurlijk wel even verteld hoe ik erover dacht hoe zij met mijn nier omgingen en hoe Jeanne erbij zat. Om kort te gaan: Jeanne mag de urine weer laten lopen via de nefrostomie en haar situatie wordt woensdag in een overleg met de nefrologen en de urologen besproken.
    Mooi. Hoop ik toch echt dat ze dan een oplossing weten en anders moet het college van professoren er maar aan te pas komen. Maar graag wel even snel, want we worden wel een beetje veel radeloos.
    Dinsdag 9 maart 2004
    Het is vandaag precies een half jaar geleden dat de niertransplantatie plaatsvond. Stilletjes had ik gehoopt dat alle poespas rond Jeanne achter de rug zou zijn, maar die hoop is ijdel gebleken. Nog steeds gaat het niet goed met haar en ze is in Groningen nog niets opgeschoten bij de urologen. Ze schijnen niet te begrijpen wat er aan de hand is. Ondertussen raakt Jeanne aardig door haar anti-biotica heen en is bijna toe aan een nieuwe portie. Ze slikt daarvan -op advies van de urologe- preventief een extra tabletje. Nu kun je dat spul gerust een paar jaar innemen, maar iedereen begrijpt dat dat -natuurlijk- niet de bedoeling is. Jeanne belt om de paar dagen naar de assistente van haar urologe, en het laatste telefoontje heeft opgeleverd dat haar dossier in haar postvak ligt. Dat schijnt een verhoogde attentiewaarde te hebben dan ...
    Ondanks alles kijkt Jeanne er nog behoorlijk rustig tegenaan. Knap hoor. Ik geloof dat ik allang weer eens even flink met de vuist op tafel had geslagen.
    En Jeanne bood gisteren aan dat we nu toch maar eens met elkaar naar die Italiaan moesten gaan. Maar dat houden we wel tegoed. Kan altijd nog als alles weer functioneert zoals het hoort. Dan hebben we echt wat te vieren. Maar nu nog even niet. Vind ik.
    Maandag 1 maart 2004
    We hadden even een druk weekendje achter de rug, dat eigenlijk al afgelopen vrijdag begon: John en Lisa werden zaterdag 15 jaar en er moesten dus verjaardagen worden gevierd. Nou is Lisa op dat gebied een stukje rustiger dan John, want die hield vrijdagavond al een feestje voor zijn vrienden en vriendinnen.
    Jeanne en Wim zijn zaterdagmiddag langs geweest, samen met mijn moeder. Met mijn moeder gaat het bijzonder goed: na de staaroperatie van afgelopen donderdag ziet ze een stuk beter en leest en (kruis-)puzzelt ze nu zonder bril! Met Jeanne gaat het een beetje minder: moe, moe, en nog eens moe. En als ze dan in Groningen maar niet weten wat er aan de hand is, dan word je nog moeier. Hopenljk komen ze vandaag wat verder, want Jeanne moest vandaag terugkomen.
    Nou, na alle verjaardagsdrukte hebben we gisteren even rustig aan gedaan: we hebben even heerlijk gewandeld rond kasteel Twickel, samen met mijn schoonouders. Lekker hoor, met dat prachtige zonnetje, maar daar bleek alleen dat we niet de enige waren die op dat idee waren gekomen. We wandelden bijna in file rond het kasteel!
    Donderdag 26 februari 2004
    Vandaag met mijn moeder naar het ziekenhuis geweest. Ze heeft een staaroperatie gehad en we hopen dat ze straks (over een paar weken) weer uitstekend ziet. Sterkte mam!
    Verder vind ik de situatie rond Jeanne maar helemaal niks: er is nog steeds geen oorzaak gevonden voor het feit dat er zich urine verzamelt in de nier, terwijl die eigenlijk gewoon door moet lopen naar de blaas. Maar ook vandaag hebben ze in Groningen niet kunnen vinden wat de oorzaak is. De nefrostomie is weer afgesloten en nu gaan ze maandag kijken wat het effect daarvan is geweest.
    Het is nu bijna een half jaar na de niertransplantatie. Maar ik heb het gevoel dat Jeanne er nog niet veel mee is opgeschoten!
    Dinsdag 24 februari 2004
    Afgelopen dagen heb ik weer gemerkt dat er echt een schare fans is, die bijna elke dag de wederwaardigheden van Jeanne en mij leest. Het dwingt me ook om toch maar steeds weer mijn dagboek bij te houden.
    Af en toe begin ik me een beetje zorgen te maken over mijn gewicht. Dat passeert gevaarlijk vaak de 80 kilo, en dat is voor mij toch echt wel de grens. En of dat nou aan de weegschaal ligt, of aan mijn ogen, dat weet ik niet, maar mijn gewicht neemt 's nachts zomaar ruim 2 kilo af. Het lijkt erop dat ik gewoon veel moet slapen...
    Ik had een mailtje gestuurd naar het AZG over mijn voorstel hoe ze om moesten gaan met een nierdonor op de opnamedag. Tot op heden heb ik daar niets op terug gehoord. Jammer. Ik zal morgen eens bellen met mevrouw Theresa Helder en mevrouw Regien Meijer.
    Zondag 22 februari 2004
    't Is mooi geweest. Fopshoppers na de Oldenzaalse optocht. De Oldenzaalse optocht was een succes, dus ook mijn derde carnavalsdag was geslaagd. Na de optocht liepen alle Fopshoppers dus weer moe maar voldaan terug naar het treinstation. Nog even iets drinken bij pa en ma Wienk, en toen had iedereen het wel gezien.
    Op naar carnaval 2005.
    Ondertussen heeft Jeanne gisteren nog wel even gebeld hoe het met me was. Ze was er toch niet helemaal gerust op hoe het met me ging sinds vrijdag. Goed dus. Wat dat carnaval allemaal niet kan doen. Alaaf!

    Zaterdag 21 februari 2004
    Ook het tweede carnavalsdagje was geslaagd. Met een paar mensen hebben we tijdens de optocht toch 1.200 maskers uitgedeeld. Gratis. We hadden vijf verschillende, en dan wil je niet weten hoeveel mensen er nog naar je toe komen of ze een andere mogen, of nog drie voor de kinderen in de auto, of voor de kleinkinderen thuis, of voor....... Onvoorstelbaar.
    En ja, ook zo'n optocht heeft toch weer wat met je te maken als nierdonor, want ik heb verscheidene mensen gesproken langs de route, die meteen vroegen hoe het met me was. Vaak kennissen, die ik al heel lang niet meer gezien had. Ach, ook wel weer leuk.
    De Fopshop tijdens de Hengelose optocht.

    Vrijdag 20 februari 2004
    De Fopshop tijdens de verlichte Hengelose optocht Ik was blij dat mijn zwager vanmiddag even belde of ik hem wilde helpen met de versiering van zijn auto. Die moest namelijk vanavond meerijden in de verlichte carnavalsoptocht! Hij (maar ook mijn vrouw Elise) heeft het al druk genoeg met de Fopshop.
    Ik was allang blij want dan had ik even iets anders om handen. Hoezo? Zal ik vertellen. Ik had net gisteren iets over een nierdonor gelezen dat hij na een paar weken een emotioneel dipje had. Dat schijnt heel gewoon te zijn na een nierdonatie. Dus had ik vandaag zo'n dagje: 4 huilbuien die zomaar uit de lucht kwamen vallen! Lekker hoor, maar ook vreselijk onpraktisch. Want wat moet je als je zoiets krijgt en je staat gewoon met een paar kennissen te praten in een winkel? Raar hoor, ook voor die kennissen. Nou ja, het is allemaal goed gekomen, maar het is wel een rare gewaarwording en ik hoop dat het bij dit ene dagje blijft. Het zou een beetje gek zijn als ik dat krijg terwijl ik morgen in de carnavalsoptocht meeloop.

    Woensdag 18 februari 2004
    Vandaag gaat Jeanne dus weer met Willem naar Groningen voor die nefrostomie. Da's wel even wat anders dan mijn tandartsbezoek vanmorgen! Onverwacht moest er namelijk tandsteen worden verwijderd, dat de resten vormde van mijn rokersperiode. Daaraan kwam vorig jaar een einde omdat ik moest stoppen i.v.m. de transplantatie.
    Jeanne, sterkte vanmiddag en laten we hopen dat het helpt!
    Dinsdag 17 februari 2004
    Het duurde me vandaag allemaal net even iets te lang: om kwart over vier belde ik maar eens naar afdeling D4VA van het AZG of Jeanne daar was. Die was gelukkig een half uurtje ervoor naar huis vertrokken. En een uurtje later stonden ze dus hier voor de deur. Het verbaast me af en toe wel hoe nuchter Jeanne en Willem dan vertellen dat ze morgen weer terug moeten en dat er een nefrostomie aangebracht zal worden. Dat is alleen maar een noodoplossing, want er zit blijkbaar toch een vernauwing bij de aansluiting van de urineleider aan de blaas. En dat zal vroeg of laat toch operatief moeten worden hersteld. Dat kan normaliter pas een half jaar na de transplantatie, en ach, dat is al over goed drie weken.
    En Niels is vandaag alweer thuis gekomen na de verwijdering van zijn CAPD-slangetje.
    Maandag 16 februari 2004
    Vier dagen in de keuken voor een etentje van 2 uur
    Drie keer per jaar eten we met alle kinderen en kleinkinderen bij mijn moeder. Dat is rond 11 februari (de verjaardag van mijn vader, die helaas in 1993 is overleden), vervolgens rond 23 juni (de verjaardag van mijn moeder) en rond 23 november (toen zijn mijn ouders vanuit Goor naar Hengelo verhuisd). Nu is de laatste keer in november niet doorgegaan, omdat Jeanne toen in het ziekenhuis lag, maar dat heeft mijn moeder gisteren ruimschoots goed gemaakt: het was fantastisch en iedereen heeft weer genoten. Dat mag ook wel, want voor zo'n (natuurlijk Indisch) etentje staat ze vier dagen in haar keuken! En het is daarna in een mum van tijd op!
    Er wordt natuurlijk lekker bijgekletst tijdens zo'n etentje, maar tijdens de afwas begreep ik van Willem wel, dat hij de zaak rond Jeanne niet helemaal vertrouwt: hij neemt morgen alle spullen mee voor het geval Jeanne in Groningen moet blijven............

    Zondag 15 februari 2004
    Gistermiddag was ik even bij Jeanne op bezoek, en het verbaasde me een beetje dat ik haar gewekt had. Ik hoorde van haar dat ze heeel erg moe is: naast de standaard nachtrust van zo'n 11 á 12 uur doet ze ook 's middags nog even lekker de ogen dicht. Noodgedwongen dus, want soms kan ze niet meer op haar benen staan van vermoeidheid. En die onrust in de benen soms 's nachts komt dus ook terug. Of het te maken heeft met de cholesterolverlagende medicijnen? Geen idee. Dinsdag moet ze voor controle naar Groningen en we hopen dat we dan meer weten.
    Wel spannend. Zal ik met ze meegaan?
    8.000 bezoekers op nierdonor.nl sinds 8 augustus 2003
    En ja: we hebben vandaag de 8.000e bezoeker op nierdonor.nl mogen verwelkomen. Om 13:49 uur kwam die van Tiscali, Nederland. Vlak daarvoor zat iemand uit Engeland op onze site te kijken. En wie de laatste stand wil zien, moet even hier kijken.
    Zaterdag 14 februari 2004
    Afgelopen donderdag heb ik even een mailtje gestuurd naar de dames Helder en Meijer van het AZG. Mevrouw Helder is hoofd-verpleegkundige van de afdeling C3 (chirurgie) van het AZG waar ik gelegen heb tijdens de niertransplantie; Regien Meijer is niertransplantatiecoördinator. Ik heb met mevrouw Helder een afspraak lopen dat zij in gesprek gaat met de afdeling D4VA (waar Jeanne lag tijdens de niertransplantatie en vier keer daarna) om een nierdonor op de dag van opname op die afdeling te laten verblijven, dus bij de nierontvanger. Zij vond dat destijds een heel goed idee en zou daarover in gesprek gaan met die afdeling. Omdat ik al die tijd niets van haar terug heb gehoord, heb ik haar donderdag maar eens een mailtje gestuurd om haar aan onze afspraak te herinneren. Ik hoop dat ik van haar de stand van zaken hoor.
    De afgelopen dagen heb ik niet hardgelopen. Ik heb de hele week al last van kramp in mijn rechterkuit en het leek me dus niet verstandig om te doen. Gelukkig was het weer er ook niet echt naar. Maar dit moet niet te lang duren, want het squashen ging ook al niet door.
    Overigens niet erg hoor, want ik had een etentje met het bestuur van het KJB.
    Ik kreeg gisteren alweer te horen dat men mijn dagboekstukjes miste. Ik hoop dat ik mijn fans nu weer tevreden heb gesteld. En dank voor jullie aandacht!
    Vrijdag 13 febrari 2004
    Het is toch prachtig dat de Zuid-Koreaanse Professor Woo Suk Hwang de wereld heeft verblijd met een stukje biotechniek, waarbij stamcellen kunnen zorgen voor de aanwas van reeds afgestorven cellen van het menselijk lichaam. Mensen met ziekten als Parkinson (en dus ook MSA) zijn daarmee op termijn te helpen, waardoor mensen met dit soort ziekten plotseling kunnen worden genezen. Als ik dat nog eens mag meemaken. Overigens schijnt het ook mogelijk te zijn dat nierziekten op die manier zijn te genezen. En dat zou dan weer betekenen dat ook nierdonoren niet meer nodig zijn.
    Vrijdag de dertiende. Ongeluksdag? Dacht het niet.
    En morgen is het Valentijnsdag.
    Oh ja, mijn bloeduitslagen zijn binnen (tussen haakjes die van 16-12-2003): hb=7,5 (7,2) en kreatinine=145 (149). Redelijk konstant dus. Ik bel mijn huisarts volgende week even.
    Woensdag 11 febrari 2004
    In de Tweede Kamer loopt op dit moment de discussie over het wijzigen van de WOD, de Wet op de Orgaan Donatie. En als ik dan hoor dat het CDA een of andere "plus-regeling" wil, waarbij mensen steeds weer wordt gevraagd of ze donor willen worden, dan snap ik er niets meer van. Datzelfde CDA wil zo graag dat we weer wat socialer worden, weer wat meer om elkaar geven. Nou, zorg er dan voor dat dat wettelijk geregeld wordt en dat mensen automatisch donor zijn, tenzij ze aangeven dat ze dat niet willen (waarvoor overigens alle respect). Hoeveel mensen zijn daar niet mee geholpen? Dus:
    De nieuwe campagne van de nierstichting:
             Weet u het al van elkaar?
    EN WEET U HET ZELF AL?
    REGISTREER U NU!
    DOWNLOADS:
    donorcodicil
    persbericht campagne

    Dinsdag 10 februari 2004
    Vandaag heb ik de huisarts gebeld om toch nog maar eens mijn bloed na te kijken, en dan met name het hb-gehalte. Dat was medio december 7.2 en het lijkt er een beetje op alsof dat nog lager is nu. Want mijn conditie mag je dan redelijk goed noemen, maar als ik me een beetje moet inspannen -bijvoorbeeld een heuveltje op fietsen- dan is dat niet bepaald gemakkelijk. En dat kan aan een te laag hb liggen. Morgen dus even prikken en dan vrijdag de uitslag.
    Ik ben gisteren bij Jeanne geweest en ik vond het een beetje raar dat ik hoor van Jeanne dat ze die onrust weer in de benen heeft. Dat had ze voor de transplantatie ook en was ze toen mooi vanaf.
    Hoe kan het dan dat ze dat dan nu weer heeft?

    Dinsdag 3 februari 2004
    Belt mijn moeder gisteren even op: ze moest voor controle naar de oogarts en net toen ze het ziekenhuis uit wilde lopen zag ze Wim. Die vertelde dat Jeanne bij de röntgen zat om een foto van haar duim te laten maken. In eerste instantie leek het erop dat ze die duim uit de kom had -dat schijnt ze wel vaker te hebben-, maar nu denken ze dat het artrosis of artitritis is. Vrijdag hoort ze de uitslag via de huisarts. Zo'n zus toch.
    Het doet me er wel aan denken dat ik zelf vorige week pijn kreeg aan mijn pink. Die ziet er al niet zo mooi uit door een ongelukje jaren geleden, maar nu werd hij een beetje rood en begon te steken. Je ziet ook dat het laatste kootje een beetje scheef staat en dat het gewricht een bobbel vertoont.
    Ik had ermee naar de huisarts gewild, maar die bleek ziek, dus verdween het naar de achtergrond. Nu ik dat verhaal van Jeanne hoor, zal ik eens weer bellen of dr. Braam al weer beter is.
    Tsss, het lijkt wel of ik ook wat moet hebben als Jeanne wat heeft.
    Zaterdag 31 januari 2004
    Zo aan het einde van de eerste maand van dit jaar pakken we de draad van deze site maar weer eens op. Daartoe ook wat aangespoord door de ontvangst van een bijdrage van Jeanne aan haar rubriek "Zijdelinks".
    Het is natuurlijk wat stil geweest rond mijn eigen persoontje en mijn wel en wee. Excuses als u dat wat lastig hebt gevonden, want ik weet dat er een vaste schare fans bijna dagelijks onze ontwikkelingen volgde en nóg volgt. Ik moet echter zeggen dat ik het wel lekker vond, zo'n paar weken radiostilte. Na sinds augustus vorig jaar dagelijks met de transplantatie bezig te zijn geweest, moest ik gewoon even afstand nemen van de gebeurtenissen. Om er wat los van te komen. Maar ook omdat er natuurlijk nog andere dingen zijn waar ik me mee bezig moet houden, zoals een gezin. Daarnaast gaat het met Jeanne behoorlijk goed, dus ook daarover viel niet zo heel veel nieuws te melden.
    Het is daarom maar goed dat mijn zus me een nieuwe bijdrage heeft gestuurd voor haar rubriek.
    Hoe het met ons gaat? Met mij behoorlijk goed. Ik werk nog steeds aan mijn conditie door weer hard te lopen en eens per week te squashen. Er blijft echter één probleempje: fietsen blijft een inspannende bezigheid. Heel raar om te konstateren. Des te vreemder is het te horen dat ex-kamergenoot en getransplanteerde Niels Moseley dezelfde klachten heeft. Lees maar eens op zijn site. Trouwens: ook Jeanne gaat het fietsen nog niet bepaald goed af. Zou er dan toch een verband zijn? Bijvoorbeeld: mensen met één nier hebben moeite met fietsen? Ik weet het niet, maar ik ga het wel uitzoeken.
    U hoort nog.
    Dinsdag 6 januari 2004
    Ik ben nu al een tijdje pijnvrij, dus ik ben maar niet weer naar mijn huisarts gegaan om me verder te laten onderzoeken. De laatste keer (in december) is nog bloedonderzoek gedaan, en hoewel de dienstdoende huisarts mijn Kreatinine (149) te hoog vond, heb ik inmiddels via het AZG in Groningen begrepen dat dat voor mij een heel normale waarde was. De waarde is voor heren normaal ongeveer 100, maar afhankelijk van o.a. de spiermassa (Hé!) valt die waarde hoger uit. Daarnaast heb ik begrepen dat ook het feit dat ik nu nog maar één nier heb, de waarde iets verhoogt.
    Helaas zijn huisartsen daarmee in het algemeen niet op de hoogte. Daar waar nierontvangers vaak wat extra informatie meekrijgen, gaat een donor alleen maar met een receptje voor Paracetamol naar huis. Daar mag wat mij betreft nog wel het nodige aan veranderen. Zo bestaat er bijvoorbeeld een prachtige (Belgische) folder voor huisartsen als een patiënt een nier heeft gekregen. Die bestaat in Nederland (nog?) niet, maar met deze folder kan je huisarts al een mooi eind uit de voeten.
    Er is ook een (jawel, Belgische) folder voor thuiskomende nierontvangers.
    Nu dus nog een folder voor de thuiskomende donor en zijn huisarts. Als er eens een ziekenhuis was die mij daarvoor in dienst wilde nemen, dan zou ik er zo een maken. Kom maar op.
    Zondag 4 januari 2004
    Is het een keertje vakantie zit potjandorie iedereen zijn site te vernieuwen. De site van Niels is flink ververst door zijn Joyce (mooi gedaan, Joyce!) en de landelijke vereniging voor dialyserenden (LVD) heeft haar naam én de site veranderd in Nierpatiënten Vereniging Nederland (NVN).
    Natuurlijk kunnen wij als nierdonor.nl niet achterblijven. Kijk maar vast eens hier.
    Uw opmerkingen, kritiek en commentaar zijn van harte welkom. Maar ook voor uw complimenten zijn we gevoelig. Mail maar!
    Donderdag 1 januari 2004
    EEN GEZOND EN VROLIJK 2004 GEWENST!
    En dat het maar een gewoon jaar mag worden. Zonder al te veel gedonder met nieren. Daar hebben we nu wel lang genoeg last van gehad.
    Jeanne vierde hier bij ons de jaarwisseling, en het ging haar goed af. Ik moet nog steeds wennen aan haar bolle toet, maar anderzijds ziet het er ook erg blozend, en dus gezond, uit. Het staat haar wel, vind ik. Maar ik denk niet dat die bolle wangen komen van al het lekkers van de afgelopen dagen.
    Woensdag 31 december 2003
    2003.
    Je was een bijzonder jaar.
    Je was een kroonjaar: 25 jaar getrouwd met Elise, ik werd zelf 50 jaar, mijn schoonmoeder werd 75. Onze oudste dochter werd 18.
    Maar 2003 was vooral het jaar van de nierdonatie.
    Want wat er daardoor allemaal gebeurde: ik stopte met roken na het eerste consult met die vriendelijke nefroloog, dr. Woittiez. Extra bloedonderzoek en een maag- en darmonderzoek volgden i.v.m. een flinke bloedarmoede (die later chronisch bleek te zijn). Ik lag voor screening in het AZG rond Koninginnedag. Ik begon met hardlopen na een zweepslag (omdat ik 20 jaar niet gevoetbald had). Ik werd goedgekeurd als donor en kreeg daarna de ziekte van Lyme door 3 tekenbeten in Tjechië. Nierdonor.nl ging de lucht in. De transplantatie werd uitgesteld door een ingegroeid teennageltje! Op 9 september de transplantatie. Het artikel in de krant. En natuurlijk het bijna voortdurende verblijf van Jeanne in het AZG. Maar dat lijkt nu helemaal goed te komen.
    Je was een bijzonder jaar.
    2003.
    Dinsdag 30 december 2003
    De afgelopen dagen zijn we nogal druk geweest: Elise was gisteren jarig, en dat hebben we maar meteen 2 dagen lang gevierd. Zondag was het de beurt aan de familie van haar kant. Ach, en dan komt er zomaar even 16 man langs! Hoeveel dat is, nou ongeveer zoveel:
    Maar daar staan we zelf en wat loslopende familie uit Zevenaar ook bij op.
    En daags erna komen dan nog Jeanne en mijn moeder en nog wat vrienden en kennissen langs, die daags ervoor niet zijn geweest. Al met al een aardige drukte, maar het ging ons goed af.
    En: geen centje pijn. Al een paar dagen niet. Laat dat maar zo blijven.
    Wat ik heel erg leuk vond: de berichtjes in ons gastenboek van Paul Nijhuis, die vandaag naar huis mag met zijn nieuwe nier (Paul, wel thuis!) en van Stijn, onze superverpleegkundige. Stijn heeft bij ons een bijzonder plaatsje verworven tijdens ons verblijf op de afdeling D4VA van het AZG. Stijn was de eerste kennismaking met die afdeling, en het contact dat we telkens met haar -vooral in de late dienst- hadden, was bijzonder plezierig.
    STIJN, nogmaals hartelijk dank voor alles!

    Tweede Kerstdag, vrijdag 26 december 2003


    Vrolijk Kerstfeest allemaal.
    Wij zijn Kerstmis begonnen met een kerstmis. Jawel, we -Elise en ik- zijn woensdagavond naar de kerk geweest. Het was een jongerenmis, die zo uit een kerkboekje kwam van ruim 25 jaar geleden. Elise en ik zongen destijds ook in een jongerenkoor van de Lambertusparochie in Hengelo, en deze mis was zoooo herkenbaar, gewoon jammer.
    Na de mis hebben we dan altijd met zijn allen een warme broodmaaltijd, d.w.z. lekkere warme sauzijsenbroodjes, gevulde croissants, dat soort dingen. En dan begint voor ons echt Kerstmis. Met cadeautjes natuurlijk!
    En gisteren natuurlijk gezellig naar mijn schoonouders, waar bijna mijn hele schoonfamilie langskwam. Alleen Jeroen, die in Nijmegen woont met zijn gezin, was er niet. Nou ja, die zien we komend weekend wel, denk ik, op Elises verjaardag.
    Gisteravond hadden we een filmavond. We hadden twee dvd's gehuurd, en die hebben we met zijn allen zitten kijken, terwijl we een soort buffet hadden gemaakt, zodat ieder kon eten wat hij wilde.
    En natuurlijk had ik weer last van mijn buik. Tijdens de tweede film. Maar ja, dat is bijna gewoon. Toch?
    Woensdag 24 december 2003
    We staan op één! Wat ik daarmee bedoel? Kijk maar eens hier. Niet dat dat nou zo super fantastisch is, maar ik vind het wel leuk. En als al die bezoekers -buiten de vaste fans- nou ook nog donor willen worden, dan kan die wachtlijst van 4½ - 5 jaar eindeljk iets korter worden. Dat zou toch een mooie kerstboodschap zijn!
    De ontvangers, die ik ken en die met de kerst in het AZG liggen, wens ik ondanks alles toch een paar goede dagen toe: Paul Nijhuis uit Almelo en meneer Smit. En dat geldt natuurlijk zeker ook voor dat lieve personeel van D4VA.
    Nog even iets heel anders: gisteren kreeg ik via Willem de bloed- en urinewaarden uit mijn dossier. Ik heb er nog niet goed naar gekeken, maar dr. Homan van der Heide had destijds een ander, handgeschreven lijstje. Nou ja, maak ik zelf wel. Ik was van plan dat aan mijn huisarts te geven, zodat ook die een beetje idee krijgt welke waarden normaal zijn voor een nierdonor.

    Dinsdag 23 december 2003
    Of ik blij ben dat Jeanne naar huis gaat? Domme vraag, denk ik dan. Natuurlijk ben ik blij. Want waar ben je nu liever? In een ver ziekenhuis of in huis? Jeanne krijgt wel een paar onderhoudsdozen (het lijkt wel een garage) mee, voor zo'n drie maand ongeveer. Wat dat betekent? Nou, ze blijft anti-biotica slikken in tabletvorm om die enge bacterietjes en virusjes te bestrijden. Zal wel zoiets als Norton Antivirus zijn.....
    Ik hoop dat het helpt. En dat ze er met Oud en Nieuw niet weer staat. Maar of het iets oplost?
    Enneh Willem, doe ze de groeten van me daar in Groningen op D4VA! Voor de vijfde keer.
    Maandag 22 december 2003
    Vandaag begonnen de schoolvakanties hier. Dat betekent blijkbaar voor onze kinderen dat ze kunnen uitslapen en verder niks hoeven te doen. Onze oudste zou vandaag naar Den Bosch met een vriendin. Wie het bedenkt om op maandag voor Kerstmis naar Den Bosch te gaan? Zij! Want al ben je 18 jaar, dan ga je gewoon naar een concert van je favoriete popgroep: K3! Nou, die foto's wil ik wel eens zien, Marlyn!
    En Jeanne mag morgen naar huis! Ik hoop dat haar zaalarts haar morgen ook dat kopietje van de laatste meetwaarden uit mijn dossier meegeeft. Weten we tenminste wat "normaal" is.
    Zondag 21 december 2003
    De jaarlijkse stamppottocht van de OV Roershoek-Slangenbeek was weer zeer geslaagd. Tijdens de avondwandeling langs de wateren van de Universiteit Twente ging het weliswaar regenen, maar eigenlijk hebben we nauwelijks wanklanken gehoord. Integendeel. Als er een woordje moet worden gezegd -en dat moet als het de laatste bijeenkomst van het jaar is- dan mag ik dat altijd doen. U ziet me hier dan ook tijdens één van mijn drie (!) praatjes. En ach, ze luisteren altijd geduldig.
    Gistermorgen hadden we toen al met een paar buurmannen de grote kerstboom opgezet. Helaas overleefde die de storm niet, dus ligt hij weer horizontaal op het veldje. Maar ja, ik mag niet tillen......
    Ik heb ook nog mijn best gedaan om al die eikenbladeren uit onze tuin te verwijderen en eindelijk de tulpenbollen in de grond te zetten!
    Zaterdag 20 december 2003
    Die nieuwe campagne van de Nierstichting vind ik fantastisch! Robert ten Brink vraagt daarin aan een kandidaat van Weekend Miljonairs of hij weet of zijn vriendin haar nieren wil afstaan als ze plotseling zou overlijden na een auto-ongeluk. Echt geweldig. Ik heb meteen die banner maar op de site gezet met een linkje naar die site.
    Maar nadat ik dat gisteravond gedaan had, merkte ik toch weer wat buikpijn. Ik lag nog maar net in bed, krijg ik me toch weer een steek..... Ik weet het niet hoor, maar er moet ergens iets niet goed zitten. Dat kan anders toch niet zomaar?
    Maar de traditionele lampjes in ons boompje voor het huis branden. En straks gaan we die grote boom op het veldje voor ons huis opzetten. En vanavond de traditionele Stamppottocht van OV Roershoek-Slangenbeek.
    Prettige Kerstdagen allemaal.
    Vrijdag 19 december 2003
    Het was, zoals altijd, gezellig bij Willem in de auto. Je kan helemaal niks (aan eten of drinken) aan hem kwijt, behalve een heleboel woorden. Ik heb hem verteld dat ik wat "Ko't an" was deze week. Want ik heb al een paar mensen die gemaakte afspraken niet nakwamen, helemaal onder uit de zak gegeven, omdat ik daar af en toe helemaal zat van ben. Zit ik mezelf uit de naad te werken om zaken klaar te krijgen, roept een ander dat hij/zij alles nog moet doen. Alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. Daar kan ik dus niet tegen. En dat betekent meteen dat als ze me in Groningen iets in de weg leggen, ze aan de beurt zijn. Ik ben helemaal in "the mood".
    Het viel allemaal wel mee in Groningen. Ze doen gewoon niks. Nou ja, dan kan je ook niets verkeerd doen. Toch?
    En gisteravond een leuke verjaardag gehad van Hans en Hannie.
    Donderdag 18 december 2003
    Eigenlijk zouden we vandaag een feestje moeten vieren: het is 100 dagen geleden dat onze transplantatie heeft plaatsgevonden! Maar voor een echte jubelstemming is helaas geen plaats. Zolang Jeanne in het AZG ligt en er geen zicht is op een definitief herstel, gaat de vlag hier niet uit.
    Waar we wel een feestje mee gaan vieren, zijn natuurlijk de jarigen van vandaag: Hans en Hannie Wienk (WOW: nog een jaartje dan worden jullie ook 50!) en Stefanie Wessels, mijn nichtje in Ens. Allemaal van harte gefeliciteerd. En bij Hans en Hannie gaan we vanavond even langs.
    Maar eerst naar Groningen, even horen hoe het met Jeanne is.
    Oh ja, ik kreeg de uitslag van die bloedprikkerij van afgelopen vrijdag: de kreatinine leek (de plaatsvervanger van) mijn huisarts te hoog: 149. Nou ja, volgens mij is dat een heel normale waarde voor een man met één nier. En het Hb (7,2) was te laag. Maar dat is volgens mij bij mij gewoon. Ik zal in Groningen eens vragen wat de "normale waarden" voor mij zijn, zoals die zijn gemeten tijdens de niermeting in november. Als ik die waarden heb, dan geef ik die meteen door aan mijn huisarts als zijnde mijn referentiewaarden.
    Woensdag 17 december 2003
    Jeanne is gisteren weer opgenomen in het AZG.
    Wat moet ik nou nog zeggen?
    Dat we dit allang voorspeld hadden?
    Dat ook de artsen dit eigenlijk wel hadden voorzien?
    Waarom sturen jullie Jeanne dan tóch naar huis?
    Waarom gebeurt er nog steeds niets wezenlijks?
    En waarom dondert er nou nooit iemand eens een keer écht doorheen?
    Of moet ik dat nog maar weer eens doen?
    Waar zitten jullie daar in dat AZG op te wachten?
    Een officiële klacht?
    En weten jullie wel wat dat kost als je steeds maar weer niets oplost en iemand maar steeds weer in dat ziekenhuis hebt liggen?
    Hoezo de kosten van de gezondheidszorg rijzen de pan uit?
    En dan heb ik het maar niet over wat jullie die patiënten en hun gezin, familie, vrienden en bekenden allemaal aandoen.
    Kwaad ben ik. En zéér teleurgesteld. Maar dat is nu wel duidelijk, lijkt me.
    Dinsdag 16 december 2003
    Elise verklapte me gisteravond dat ook zij wat pijn had in haar zij. Het lijkt wel besmettelijk. Of zou het bijvoorbeeld gewoon griep zijn? Nou ja, gewoon; ik begreep zaterdag van Gerard Brok (jaja, de broer van) dat hij al een week een flinke griep had (met koorts en zo), en dat hij er nog lang niet af was. Hoef ik dus ook niet.
           Bram van der Weide,
directeur van het Circusfestival,
        hier in het midden,
      voor zijn kassawagen.
    En gisteravond natuurlijk met het KJB naar het Circusfestival van Bram van der Weide (foto, midden) geweest! Hij (en zijn schoonzoon Noud) vertelde ons hoe dat allemaal in zijn werk ging. Prachtig, wat een bevlogen man.
    En het was heerlijk om even mijn gedachten op iets anders te zetten, want het was me het dagje wel.
    Maandag 15 december 2003
    Gisteren zijn we met mijn moeder, die elke dag een beetje beter ziet sinds haar staaroperatie, op stap geweest naar Intratuin in Enschede. Toen we daar aankwamen bleken we niet de enige met dat idee. En toen we weggingen al helemaal niet: wat een drukte. Maar wel leuk.
    Daarna hebben we Jeanne en Wim uit hun middagslaapje gehaald. Het is hier per slot van rekening geen ziekenhuis, dus hoef je na het eten geen dutje te doen, leek ons. En het was ook al 15.00 uur, me dunkt. Gezellig even koffie gedronken en bijgekletst. En wat een heeerlijke koekjes!

    Zondag 14 december 2003
    Gisteravond bij Jeroen dus wéér pijn. Sorry, het wordt eentonig, maar ik kan er echt niets aan doen.
    Het was overigens heel gezellig bij Jeroen en zijn Joke. Er werden een paar prachtige scetches gedaan door familie (goed werk, Gerard!), vrienden, bekenden en buren.
    Mijn kadootje: een tas vol allerlei spulletjes zoals een Tenalady voor heren, Viagra, mosterd, en een verjongingskuur. Daarnaast nog een cd met daarop allerlei oude foto's van onze welpen- en rowantijd en natuurlijk van onze vakantie in Denemarken. Het bleek in zeer goede smaak te zijn gevallen, gezien zijn mailtje daarna. We gaan samen nog een keer die foto's bekijken, Jeroen!
    Zaterdag 13 december 2003
    En gisteravond wéér last van die buik, maar nu aan de andere kant. Wat zou dat toch zijn? Ze zouden toch niet stiekem iets hebben achtergelaten na die nieruitname??????????? Volgens het operatieverslag is alles geteld en: het klopte.
    En belde mijn moeder gisteravond op: de Thuiszorg was niet geweest om haar oog te druppelen. Na wat heen en weer gebel heb ik het zelf maar gedaan, na eerst duidelijk op de twee flesjes druppels te hebben gezet welke druppels eerst moesten.
    En straks lekker verjaardag van Jeroen Brok. Jeroen is al 42 jaar een goede vriend van mij en wordt dus vandaag 50! Jeroen proficiat, en ik heb nog een paar leuke dingen voor je!
    Vrijdag 12 december 2003
    Kreeg ik me gisteravond een last van mijn buik. Niet tekort. Ben daarom vanmorgen naar de huisarts geweest, die wat bloedonderzoek laat doen nu. Lichamelijk kon ze zo niets vinden. Raar is het allemaal wel. Dinsdag kan ik bellen voor de uitslag.
    Na het bezoekje aan de huisarts even bij mijn moeder geweest. Die heeft gisteren een staaroperatie gehad, en zij kon nog niet zoveel verbetering zien. Ze moet even geduld hebben, want dat resultaat komt pas over een paar weken.
    Sterkte mam!
    Donderdag 11 december 2003
    De stemming bij de fysiotherapeuten was treurig: een collega van hun was gisteren plotseling overleden. Vandaar.
    Toch nog even met Paul Droog gesproken. Waardoor dat fietsen zoveel inspanning kost, begrijpt hij ook niet. Zijn advies: hardlopen uitbouwen, fietsen maar even niet.
    Over vier weken kan ik hem bellen voor een nieuwe afspraak.
    Prettige feestdagen, zei hij nog. Ik heb hem maar niet meer gevraagd naar die wondpijn.....
    Woensdag 10 december 2003
    Wat het is en waardoor het komt, ik weet het niet, maar van dat ritje naar mijn schoonouders ben ik niet beter geworden. Het fietstunneltje onder de autobaan door haalde ik bijna niet, zo kapot was ik. Tot overmaat van ramp begon ook de wond nog eens op te spelen. Hoe kan dat toch?
    En dat terwijl het hardlopen (vanmorgen ook weer) juist zo goed gaat: geen enkel probleem, en ik bouw het steeds verder uit.
    Morgen Paul Droog maar eens vragen, mijn fysiotherapeut.
    Misschien weet hij ook wel waar die wondpijn vandaan komt. Het lijkt iets met mijn buikspieren te maken te hebben, want als ik me opricht, dan voel ik die pijn heel duidelijk.
    Dinsdag 9 december 2003
    Niels is vandaag jarig! Hij wordt 30 jaar. Niels, van harte jongen, en jammer dat je zelfs deze dag naar Groningen moest voor controle.
    Als we dan toch aan het feliciteren zijn: John Düring wordt volgende week dinsdag 47 jaar, en de namen van onze spiksplinternieuwe prinses zijn Catharina-Amalia.
    Last but not least: Jeanne ook gefeliciteerd, want donderdag krijg je eindeljk je scan!
    En met mij is ook alles goed. Donderdag ga ik weer met Willem mee naar Groningen en ik heb mijn plaatsje bij hem in de auto alweer gereserveerd. De zon schijnt nu, dus ik ga zometeen eerst even een stukje fietsen. Even naar mijn schoonouders.
    Maandag 8 december 2003
    Het vroor vanmorgen 12 graden!!!! Dat had ik nog nooit gedaan: bij dit soort temperaturen hardlopen. Dus handschoenen aan en vooruit met de geit. Het is me goed bevallen en: geen hond te zien. Letterlijk. Normaal kom ik nog wel eens een loslopende hond tegen en die beestjes vinden zo'n hardlopende kerel prachtig om achteraan te rennen. Nou, het is meer andersom: ik ren voor hen weg. Ik vind die hondjes maar niks.
    Maar dat rennen in de vorst: heerlijk!
    Zondag 7 december 2003
    Mijn scheermespijntjes lijken als sneeuw voor de zon verdwenen: hoe meer ik hardloop, hoe minder ik er last van heb. Ik hoop van harte dat dat zo blijft. Ik ga morgen maar weer hardlopen en doe dat voorlopig om de dag.
    Zaterdag 6 december 2003

    Vanavond hebben we Sinterklaas gevierd, met de kinderen en opa en de oma's. Geweldig geslaagd: we begonnen met de Piettaart en waren pas om 23.30 uur klaar! Heel veel kadootjes, surprises en gedichten.
    Vrijdag 5 december 2003
    Op het allerlaatste moment hoor ik dat Jeanne dit weekend naar huis mag. Eindelijk zal er een scan gemaakt worden om te zien wat er aan de hand is.
    Donderdag 4 december 2003
    Vanmorgen maar de stoute schoenen aangetrokken: ik ben weer voor het eerst gaan hardlopen. Dat moest natuurlijk vroeg, want als Elise en de tweeling naar school zijn, kan ik niet weggaan omdat Marlyn niet alleen thuis mag zijn. Dus na een goede warming-up (het vroor ook nog 3 graden) even heerlijk buiten mijn rondje gelopen volgens een absoluut beginnersschema. In het donker weliswaar, maar het ging fantastisch.
    Hè, dat geeft de burger moed! En die nieuwe hardloopkleren, die al sinds 23 oktober in de kast hingen, zitten geweldig.
    Woensdag 3 december 2003
    Vandaag ben ik de hele dag met mijn moeder naar Leiden geweest, i.v.m. de crematie van mijn tante. Tussendoor steeds even met Jeanne gebeld, want ze zou twee onderzoeken krijgen, van de uroloog en de gynaecoloog.
    De hele familie moest natuurlijk weten hoe het met haar ging, en helaas moest ik steeds vertellen dat ze alweer vier weken in het ziekenhuis lag. Jeanne: je krijgt van iedereen de groeten en ze wensen je allemaal van harte beterschap!
    Het autorijden is me goed bevallen en ik heb er totaal geen moeite mee gehad. Als enige van de familie rijd ik altijd via Amsterdam naar Leiden, en volgens mijn oom Dik heb ik het razendsnel gedaan: binnen de twee uur. Nou de terugweg duurde heel wat langer met al die files.
    Enneh, mam, we gaan nog een keer weer die kant op, hè? Maar dan gewoon op bezoek i.p.v. naar een begrafenis of crematie.
    Dinsdag 2 december 2003 16.00 uur
    Niels' eerste keer op de poli niertransplantatie
    En wie kom je dus als eerste tegen op de poli niertransplantatie? Juist Niels en zijn moeder. Stelt toch niet zo veel voor zo'n eerste bezoekje, Niels?
    Ik heb het op de poli natuurlijk tijdens mijn eindgesprek (met dr. Homan van der Heide en Regien Meijer) gehad over mijn scheermespijntjes. Volgens dr. Homan van der Heide ("Ga je schrijven, komt dit ook op de site?") komt dat vaker voor. Het is waarschijnlijk niets ernstigs en zal na verloop van tijd wegtrekken. Sporten en bijvoorbeeld hardlopen moet ik er vooral niet om laten! Joechei! Dat is het beste nieuws sinds 9 september. Verder doet mijn enige overgebleven nier het meer dan uitstekend, dus dat was het tweede goede nieuws.
    Verder heb ik dus aangegeven dat ik het met de situatie van Jeanne absoluut niet eens ben: gewoon weer naar huis sturen terwijl er niets is veranderd; alleen maar een anti-biotica-kuurtje. En daar was dr. Homan van der Heide het helemaal mee eens. Hij kan helaas niets doen om andere specialisten zoals een uroloog, extra acties te laten ondernemen. Kortom: ik wacht deze week even de ontwikkelingen af, anders ga ik een officiële klacht indienen bij het AZG.

    Dinsdag 2 december 2003 9.00 uur
    Sorry, sorry, sorry: even een paar daagjes overgeslagen. Maar ik heb inmiddels ook een dochter op het ziekenhuis liggen: weggebracht, op bezoek geweest, spandoek gemaakt, etc. Verder ben ik gewoon druk met van alles en nog wat. Vanmorgen moet ik naar Groningen voor mijn eindgesprek met dr. Homan van der Heide. Ik voel mezelf nog niet super, en de laatste dagen ook nogal last gehad van die scheermespijntjes rond de wond. Blijf ik raar vinden, en zal ik zeker ook noemen bij dr. Homan enz.
    Wim gaat met me mee, en combineert dat met een bezoekje aan Jeanne. Hij gaat dus vroeg op visite, want ik moet er om 11.30 uur zijn.


    Dinsdag 9 september 2003.

    Rudi onder het 'mes', een zogenaamde laparoscopie.
    En geen spatje bloed te zien, hè?

    Na het verwijderen van de katheter.
    Verder ligt hij hier nog aan het infuus
    (om zijn overgebleven nier flink aan het werk te zetten en medicijnen toe te dienen)
    en krijgt hij zuurstof toegediend.
    Een spuugbakje staat naast het kussen voor het geval dat....

    (Leen Besselink, zoon van Jeanne.)

    Terug naar de site