Buikpijn 9 Woensdag belt Jan nog even naar mijn werk voordat ze naar Ameland vertrekken. Ik vertel dat het goed gaat en a.s. vrijdag (na Hemelvaart) een vrije dag heb. Lekker lang weekend dus. Op zaterdagavond komt Renze terug, voldaan na een week lekker fietsen met heerlijk weer. Vanaf maandag 24 mei werk ik weer 26 uur per week, het gaat alweer richting 32! Ik ervaar overigens geen enkele druk om de uren op te voeren en krijg ook geen stapels werk toegeschoven. Ik heb genoeg te doen, maar ik kan het wel aan. Fijn dat ik het op deze manier rustig en goed weer kan opbouwen. Die maandag hebben we personeelsinformatie-avond. Een dag van 08.30 tot 21.00 uur is echt nog te lang, dus ga ik 's middags een paar uurtjes naar huis. Komt goed uit want ik heb buikpijn. Ik slaap zo'n vijf kwartier en voel me weer een stuk fitter. De buikpijn is weg. Tijdens die week en de week daarna voel ik me met de dag fitter. Met Pinksteren doen we lekker rustig aan en genieten we van de extra vrije dag. Eindelijk tijd en energie om mijn klerenkast op te ruimen! Vanaf de dinsdag na Pinksteren gaat het poot aan op mijn werk, maar ik kan het gelukkig volhouden t/m vrijdag. Ook het weekend daarna is druk met Renze z'n verjaardag en andere festiviteiten. Op zaterdagmiddag kruip ik nog even een uurtje in bed. Ik heb intussen een oproep ontvangen voor het eindgesprek in het AZG op dinsdag 8 juni. Dat is mooi, ik heb mijn werk weer opgebouwd, het hardlopen gaat goed, de buikpijn is nagenoeg verdwenen, dus het is tijd voor een afsluiting.