Ik bouw de paracetamol langzaam af en zo'n 3 weken na de transplantatie is de buikpijn eigenlijk over.
Helaas komt die een week later weer terug en dat is vervelend.
Ik wacht het weekend even af, maar het gaat niet over.
Op maandag bel ik Regien Meijer, die gaat overleggen met een chirurg en later terugbelt. Ze vraagt me om de volgende dag voor onderzoek naar het AZG te komen.
Die dinsdagochtend brengt Renze me naar Groningen en daar zit Catrien al op mij te wachten op D4. Jan moet vandaag immers ook weer voor controle. Ik moet urine inleveren en chirurg mevrouw Krikke onderzoekt me. Ze zorgt dat er bloed wordt afgenomen en dat er nog diezelfde ochtend een echo gemaakt wordt. Ik ben blij dat er meteen aktie wordt ondernomen.
Vervolgens is het middagpauze en adviseert Regien ons om maar even wat te gaan eten. Jan en Catrien zijn 's ochtends al vroeg opgestaan. We hebben geluk dat het mooi weer is en gaan een broodje eten in de zon op het terras bij de Kosterij.
Bij terugkomst in het ziekenhuis spreek ik met een mannelijke chirurg, dezelfde als tijdens de screening in januari. Op de echo is niets bijzonders te zien en ook de bloed- en urineuitslagen zijn goed. Hij merkt op dat ook de nierfunctie goed is. Ik ben blij dat te horen! Ik zeg dat ik blij ben dat ze me meteen serieus nemen en onderzoeken regelen. "Dat was toch ook de afspraak" zegt hij. Dat klopt, vooraf is gezegd dat ze alles zullen doen om een donor weer net zo gezond het ziekenhuis te laten verlaten als hij/zij vooraf was. Het is prettig om te ondervinden dat ze die belofte gestand doen.
Lees verder