Tips voor de transplantatie,
gebaseerd op ervaringen van donoren en mijn eigen ervaringen in het AZG.
- Voorbereiding thuis
- Je medische historie wordt aan je gevraagd bij de intake, dus maak voor de tijd even een lijstje.
- Men wil ook je medicijngebruik weten, dus maak hiervan ook een lijstje.
Ik heb eventueel een kopie van de vragenlijst die ze gebruiken voor je.
- Je moet je zelf van onderen en op je buik scheren op je kamer. Daar hebben ze een onhandig apparaatje voor, dus doe het zelf thuis voor de tijd.
- Heb je ringen, piercings, etc., doe die alvast thuis even zelf af/uit. Dat gaat thuis toch vaak wat makkelijker en meer ontspannen dan in het ziekenhuis. En je voorkomt in elk geval dat ze kwijtraken. Anders moet het dan nog op de operatiekamer gebeuren.
- De dag van opname
- Op de dag van opname wordt er eerst een aantal buisjes bloed bij je afgenomen. Daarom moet je op tijd in het ziekenhuis zijn.
- Daarna is er wellicht nog even tijd om gezellig koffie te gaan drinken in het restaurant samen met de ontvanger.
- Je wordt opgenomen op een chirurgische afdeling. Dat is een veel hektischer afdeling dan de transplantatie-afdeling, waar de ontvanger ligt, die veel rustiger (en volgens mij veeeel prettiger) is. Ik heb na aankomst op C3 (ik moést er om 9.30 uur zijn) tot 11.15 uur moeten wachten in het dagverblijf voordat er iemand kwam! Vervelend op zo'n spannende dag. Vraag dan gerust om koffie of zo.
- Vraag of je niet zolang op de afdeling D4 (waar de ontvanger ligt) mag verblijven. Daar kunnen ook de gesprekken met de doktoren en anaesthesist plaatsvinden. Voor hen ook veel prettiger. Je kunt een pieper meekrijgen mochten ze je op C3 nodig hebben.
- Vraag aan de anaesthesist en de chirurg om een morfinepompje na de nefrectomie (=verwijderingsoperatie). Daarmee kan je zelf, tot op zekere hoogte, de hoeveelheid pijnstiller regelen. Ik heb helaas dat ding niet gehad en heb daarom nogal wat onnodige pijn moeten lijden die week.
- Wees die week erg lief voor jezelf en vraag gewoon om extra pijnstillers als je dat wilt. De chirurg zal ook voor de tijd tegen je zeggen dat je geen pijn hoeft te lijden. Laat hem dat in je dossier vastleggen, evenals dat morfinepompje.
- Je wordt aan het eind van de middag of 's avonds gelaxeerd. Eet dus voor de tijd een beetje lichte kost i.p.v. zware maaltijden.
- Maandagavond krijg je al een lichte slaaptablet. Bij mij werkte dat ding uitstekend, en dus heb ik mijn zus geen goedendag en succes meer kunnen zeggen voor de transplantatie. Jammer! Omgekeerd sliep zij -spijtig genoeg- nog toen ik de volgende ochtend naar de operatiekamer werd gereden.
- Hoe vervelend ook: niet alles in te plannen. Houd er rekening mee dat de transplantatie niet doorgaat, om welke reden dan ook. Onze transplantatie werd 3 weken uitgesteld wegens een ingegroeide teennagel bij mijn zus!
- Waarschijnlijk geheel overbodig te zeggen, maar bedenk dat je nu nog steeds het recht hebt om je terug te trekken als donor.
- Vanaf middernacht moet je nuchter blijven.
- De dag van de transplantatie
- Je mag nog even lekker douchen, en daarna (met zo'n operatiehemdje zonder iets eronder) in bed gaan liggen. Je krijgt om 7.45 een tabletje, waarvan ik op de gang al in slaap viel!
- Na de nefrectomie ga je naar de uitslaapkamer, en krijg je wellicht nog even de kans om de ontvanger succes toe te wensen.
- Als je weer terugkomt op je kamer heb je een catheter in voor de afvoer van je urine. Als je er last van hebt, mag die er dezelfde dag nog weer uit.
- Ook heb je een slangetje in je neus voor extra zuurstof. Ook dat mag er dezelfde dag nog weer uit als je dat wilt.
- Via een infuus in je arm krijg je nog medicijnen en vocht toegediend.
- Verder heb je natuurlijk een paar pleisters op je buik. Bij een laparascopische nefrectomie zijn dat een grote onder je navel, een kleine pal boven je navel en twee nog kleinere aan de kant waar je nier is verwijderd.
- Veel donoren hebben een paar uur na de uitname weinig pijn maar wel veel praatjes. Dat is heel gewoon en wordt veroorzaakt door de medicijnen.
- Bij een laparascopie wordt je buikholte tijdens de nefrectomie met een gas opgeblazen om zo de nodige ruimte te krijgen. Daarom kun je nadien last krijgen van een soort borstkramp, hik en overmatig boeren. Tsja, dat gas moet er toch weer uit.